Η θαυματουργός εικόνα "Παναγίας της Κεράς"απο το χωριό Μονή του Δημου Ανατολικού Σελίνου

Η θαυματουργός εικόνα "Παναγίας της Κεράς"απο το χωριό Μονή του Δημου Ανατολικού Σελίνου

Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Οι σχέσεις με το άλλο φύλο



Ο καλύτερος τρόπος για να μάθει το παιδί τη χριστιανική σεμνότητα και αγνότητα είναι να συμπεριφέρεται φυσικά και αδελφικά προς τα αγόρια και τα κορίτσια. Αν και οι δραστηριότητες των παιδιών μας δεν είναι όλες κοινές και για τα δύο φύλα (οι ξεχωριστές δραστηριότητες είναι επίσης απαραίτητες), αγόρια και κορίτσια συναντιούνται με φυσικό τρόπο στο σχολείο, στο σπίτι, με τους φίλους, με τους αδελφούς και τις αδελφές τους, τα ξαδέλφια κ.λ.π. Έκτος από τις συγκεντρώσεις οι οποίες οργανώνονται ειδικά για τους νέους, είναι δυνατόν να υπάρχουν και ευκαιρίες συνάντησης όλων των ηλικιών βέβαια οι νέοι σχηματίζουν συνήθως τη δική τους ομάδα, αλλά βρίσκονται μεταξύ ανθρώπων άλλων γενεών. Τα παιδιά μαθαίνουν μ' αυτόν τον τρόπο από το παράδειγμα των μεγαλυτέρων πώς άνδρες και γυναίκες μπορούν να βρίσκονται μαζί χωρίς κόμπλεξ και φλερτ. Τα ορθόδοξα σπίτια θα πρέπει να είναι κοινωνικά κέντρα σε πολλές ευκαιρίες.

Οι γονείς φοβούνται μήπως τα παιδιά τους πέσουν στην αμαρτία πριν απ’ το γάμο. Σε πολλές περιπτώσεις αντί να τα οπλίζουν με συμβουλές, τους απαγορεύουν ακόμη και να συναντηθούν με το άλλο φύλο η να πάνε σε συναναστροφές, όπου μπορεί να δουν νε-αρούς και νεαρές, που ήδη έχουν ερωτικό σύντροφο. Το κακό είναι ότι ένας τέτοιος περιορισμός συχνά δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ’ όσα λύνει. Όταν δοθούν οι κατάλληλες προειδοποιήσεις και τοποθετηθούν κατάλληλα όρια, παρατηρείται συχνά ένα παιδί το οποίο ζει με τα ηνία λίγο χαλαρά, να αισθάνεται ευγνωμοσύνη προς τον Θεό, και να μην θέλει να διαψεύσει την εμπιστοσύνη που του έχουν δείξει οι γονείς του. (Τουλάχιστον θα σκεφθεί ότι, αν δεν σεβασθεί τα όρια που του έθεσαν, οι γονείς του μπορεί να μην τού δώσουν δεύτερη ευκαιρία...). Αν εμπιστευόμαστε τον νέο, θα γίνει υπεύθυνος. Ένα παιδί στο οποίο δείχνουν κάποια εμπιστοσύνη δέχεται ευκολότερα τις συμβουλές των γονέων του, παρά κάποιο άλλο, στο οποίο δεν επιτρέπουν να διακινδυνεύσει το παραμικρό. Να ένα τυπικό σχόλιο μιας νέας: Η μητέρα μου νομίζει ότι αν μιλήσω μ' ένα αγόρι, κινδυνεύω να βρεθώ στο τέλος μπλεγμένη. Οι αρνητικές εμπειρίες που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας έφηβος είναι δυνατόν να γίνουν αντικείμενο συζητήσεως και να του γίνουν μάθημα για όλη του τή ζωή.

Ακόμη κι όταν η κοινωνία μας δε στρέφεται εναντίον του γάμου, οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι πρέπει να έχει κανείς ερωτικούς συντρόφους από νεαρή ηλικία, και τελικά να διαλέξει ένα από αυτούς σύντροφο για να παντρευτεί. Όταν μιλάμε σε νέους και προσπαθούμε να τους αποτρέψουμε από τη σύναψη σοβαρού δεσμού με κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο, μέχρις ότου θα είναι έτοιμοι να σκεφθούν το γάμο, πρέπει να τους δείχνουμε συμπάθεια, επειδή ένα παιδί δώδεκα ετών και πάνω που δεν βγαίνει ραντεβού, θεωρείται παράξενο από τους συνομιλήκους του. Άκουσα κάποια ορθόδοξα παιδιά να λένε ότι υποκρίνονταν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μπροστά στους φίλους τους ότι έχουν ερωτικό σύντροφο. Δεν τα κατηγόρησα γι' αυτή την απάτη, επειδή οι νέοι μπορεί να είναι πολύ σκληροί απέναντι σε όσους δεν ακολουθούν το ρεύμα.

Όταν μιλάμε στους νέους για τις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων, δεν πρέπει να τους δίνουμε την ιδέα ότι ορισμένα συναισθήματα και επιθυμίες που αρχίζουν να νοιώθουν είναι καθ' εαυτά αμαρτωλά. Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτού του είδους τα συναισθήματα είναι φυσικά και δόθηκαν στη φύση μας από τον Θεό για να μας ενώσουν μ' ένα πρόσωπο του άλλου φύλου σε μια κοινή ζωή. Πρέπει να προσευχόμαστε για το θέμα των αισθημάτων μας προς κάποιο πρόσωπο και να μιλάμε στον πνευματικό μας πατέρα, προσπαθώντας να κάνουμε το θέλημα του Θεού, επειδή μόνο αυτό θα μας φέρει αληθινή χαρά. Μπορούμε να συμβουλέψουμε τα παιδιά να μη βάζουν τους άλλους σε πειρασμό εξ αιτίας των δικών τους αισθημάτων. Μπορούμε επίσης να εξηγήσουμε ότι οι Πατέρες μας εφιστούν την προσοχή όσον άφορα τον έρωτα, επειδή αυτού του είδους τα συναισθήματα μπορούν να κυριαρχήσουν επάνω μας ευκολότερα από άλλες φυσικές επιθυμίες, όπως η όρεξη για φαγητό.

Τό χειρότερο που μπορούμε να κάνουμε, όταν προκύψει θέμα συναντήσεων μεταξύ αγοριού και κοριτσιού, είναι να σοκαριστούμε ή να αρνηθούμε ακόμα και να το συζητήσουμε. Είναι ευκολότερο να μιλήσουμε για το θέμα αυτό, πριν το παιδί αισθανθεί έλξη για κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο· επίσης είναι ευκολότερο όταν δεν έχει απαγορευθεί εντελώς στο παιδί κάθε επικοινωνία με το άλλο φύλο. Πρέπει ακόμα να έχουμε ύπ' όψιν ότι οι ορθόδοξοι έφηβοι μπορεί να έχουν καλούς φίλους οι οποίοι, αν και πηγαίνουν στην εκκλησία, έχουν φίλο η φιλενάδα από πολύ νεαρή ηλικία. Αυτό συχνά είναι μεγαλύτερος πειρασμός από την πλήρη χαλάρωση των ηθών.

Το παράδειγμα μιλάει καλύτερα απ’ τα λόγια. Πολλά παιδιά έρχονταν τακτικά στο μοναστήρι μας καθώς μεγάλωναν. Ξέρουμε ότι πολλά κράτησαν τα χριστιανικά ιδανικά της αγνότητας, επειδή, βλέποντας και μόνο μερικούς ανθρώπους, εμπνεύστηκαν να αντισταθούν στην τάση χαλάρωσης των ηθών που τους περικύκλωνε σε όλα σχεδόν τα άλλα περιβάλλοντα όπου σύχναζαν. Μερικά απ’ αυτά ούτε καν μας άκουσαν ποτέ να θίγουμε αυτό το θέμα άμεσα.

Για τους χριστιανούς η πιο υπέροχη διδασκαλία για το σώμα είναι αυτή του απ. Παύλου: ότι το σώμα είναι ο ναός του Αγίου Πνεύματος43. Η άποψη μας για την αγνότητα συνδέεται άμεσα μ' αυτή την αντίληψη. Η ενοίκηση των προσώπων της Αγίας Τριάδος μέσα μας είναι μια αποκλειστικά χριστιανική διδασκαλία και οφείλουμε να έχουμε κατά νουν αυτή τή θεολογική προοπτική, όταν συζητάμε για το σώμα, ιδιαιτέρως με νέους.

Στην περίπτωση όπου ένα ανύπανδρο ζευγάρι ζει με τρόπο που κάνει αναγκαία τη στέρηση της θείας Κοινωνίας, δεν πρέπει εξ αιτίας αυτού να αποθαρρύνονται να έρχονται στην εκκλησία, να προσεύχονται η να συμβουλεύονται έναν πνευματικό πατέρα. Πολύ συχνά οι γονείς θέλοντας να κρύψουν ένα οικογενειακό σκάνδαλο κόβουν τελείως τα παιδιά τους από την Εκκλησία με τή στάση τους· μ' αυτόν τον τρόπο δεν αφήνουν ανοιχτό το δρόμο για μετάνοια. Ακόμα δεν πρέπει να περιμένουμε ότι ένας Ιερέας θα προσπαθήσει αμέσως να λύσει το ηθικό πρόβλημα ενός ζευγαριού που συζεί — ίσως θεωρήσει σοφότερο να στερεώσει πρώτα την αγάπη και την πίστη. (Γενικά τα αρνητικά σχόλια που κάνουμε, π.χ. για την πορνεία, θάπρεπε να είναι λιγότερα από τα άλλα λόγια μας για το Χριστιανισμό).

Όταν προειδοποιούμε τα παιδιά να μην έχουν ολοκληρωμένες σχέσεις με κάποιον έξω απ’ το γάμο, πρέπει να τα βοηθάμε να καταλάβουν ότι, εκείνοι που έχουν μια τέτοια εμπειρία (κυρίως με περισσότερους από ένα συντρόφους) είναι πιθανόν να μην μπορούν να διατηρήσουν μια αληθινή και μακροχρόνια σχέση αγάπης. Και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν: είναι λοιπόν μια καταστρεπτική εμπειρία να γνωρίζει κανείς περισσότερους από ένα συντρόφους ή να γνωρίζει κάποιον έξω από έναν ευλογημένο γάμο. Το είδος της σχέσης που οδηγεί σε πορνεία δεν είναι το ίδιο μ' εκείνο το οποίο οδηγεί σε μια ευτυχισμένη συμβίωση. Υπάρχει ένα ακόμα μειονέκτημα, όταν γνωρίζεις κάποιον μόνο με το να βγαίνεις έξω μαζί του: περιμένεις ο γάμος να είναι σαν ένα μεγάλο ραντεβού. Η φιλία είναι πιο ασφαλής προετοιμασία για την έγγαμη ζωή από τα ραντεβού.

Αν παρουσιάσουμε στους νέους μας το ιδανικό της χριστιανικής μονογαμίας, τους δίνουμε ήδη ένα υψηλό ιδανικό, το οποίο μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη βοήθεια του Θεού. Οι γονείς οφείλουν να κηρύττουν τις χαρές και τους αγώνες της συζυγικής ζωής κυρίως με το παράδειγμα τους. Μόνο το παράδειγμα μπορεί να εξουδετερώσει τα άλλα ιδανικά τα οποία συναντά κανείς στη λογοτεχνία, στα τρα-γούδια, στον κινηματογράφο κ.λ.π. και αντιπροσωπεύουν την κοινή γνώμη γύρω μας. Τέτοια ιδανικά συχνά παρουσιάζονται με πολύ ελκυστικό τρόπο και όχι πάντα χυδαία. Πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν πολλών βαθμών αποκλίσεις από το χριστιανικό ιδανικό· καλό είναι να μην τις καταδικάζουμε όλες συνολικά — ειδεμή τα παιδιά δε θα μας ακούσουν.

Αν δεχόμαστε την άποψη ότι ο καθένας διαλέγει μόνος του το σύζυγο του (στην εποχή μας δεν γίνονται πιά γάμοι χωρίς τη συγκατάθεση των παιδιών), πρέπει να δεχθούμε και τη δυνατότητα δύο νέοι να γνωριστούν πολύ στενά με την προοπτική ενός πιθανού γάμου αλλά τελικά να μην αποφασίσουν να παντρευτούν. Όμως, στην πραγματικότητα ούτε τα ραντεβού, ούτε τα συνοικέσια προετοιμάζουν το γάμο, άλλα σ' αυτόν οδηγεί η προσευχή. Κάποιος χριστιανός είπε σε μερικά κορίτσια που περιέγραφαν τον ιδανικό, κατά τή γνώμη τους, σύζυγο: Προσευχηθείτε στον Θεό να σας δώσει έναν καλό σύζυγο και μην ξεχνάτε ανάμεσα στά χαρακτηριστικά που ζητάτε, να συμπεριλάβετε το να αγαπάει εσάς και τον Θεό — και έτσι η ζωή σας θα είναι ευλογημένη.

Όταν συζητάμε με τα κορίτσια για το μακιγιάζ, δεν είναι σωστό να δίνουμε την εντύπωση ότι είναι αμαρτία να θέλουν να είναι όμορφες η να αρέσει η εμφάνιση τους στους άλλους. Μπορούμε να τις ενθαρ-ρύνουμε να είναι όσο το δυνατόν πιο φυσικές — όχι τεχνητές η ματαιόδοξες. Ένα πρόσωπο που φωτίζεται από μια θερμή καρδιά είναι αυθεντικά ελκυστικό για πάντα. Αν οι νέες κοπέλες προσεύχονται στον Θεό να τις φωτίζει σε όλα όσα τις αφορούν, θα βρουν τελικά το σωστό μέτρο. (Ίσως θα βοηθούσε τα κορίτσια να γνωρίζουν ότι οι κανόνες, βάσει των οποίων απαγορεύεται στις γυναίκες να κοινωνήσουν σε ορισμένες περιόδους, αποτελούν μέρος μιας γενικής αρχής σύμφωνα με την οποία υπό κανονικές συνθήκες — όταν δεν υπάρχει κίνδυνος άμεσου θανάτου — απαγορεύεται να κοινωνήσουν του Σώματος και του Αίματος του Χριστού όλοι εκείνοι που έχουν κάποια αιμορραγία. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι τίποτε το φυσικό, δηλαδή που δεν προκαλείται από τα πάθη, δεν ει ναι αμαρτία).

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΛΗΣΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

ΙΕΡΑ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΑΚΗ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΕΣΕΞ ΑΓΛΙΑΣ 1994

ΑΔΕΛΦΗΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ www.gerontas.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου