Χριστούγεννα χωρίς Χριστό;

***

Καθηγήτρια στη Μεγ. Βρετανία κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά της

επειδή προσευχήθηκε για ένα κοριτσάκι

Μία καθηγήτρια θρησκευτικών στη Μεγ. Βρετανία κινδυνεύει να μην ξαναδιδάξει ποτέ, επειδή προσφέρθηκε να πει μια προσευχή για μια άρρωστη μαθήτρια.

Η Olive Jones είπε ότι αισθάνεται σαν δολοφόνος και ότι οι χριστιανοί στη Μεγ. Βρετανία διώκονται, εξαιτίας του «πολιτικά ορθού», αναφέρει η Mail Online.

Η καθηγήτρια, η οποία διδάσκει άρρωστα παιδιά, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στο σπίτι μιας άρρωστης δωδεκάχρονης, προσφέρθηκε να πει μια προσευχή. Η μητέρα της έκανε αμέσως καταγγελία.

Λίγες ώρες αργότερα ο διευθυντής , της ανακοινώσε ,ότι δεν θα ξαναεργαστεί στο Oak Hill Short, stay of Nailsea σχολείο του Somerset

Ρώτησα το κοριτσάκι αν μπορώ να προσευχηθώ γι’ αυτή. Εκείνη κοίταξε τη μητέρα της και είπε: «’Εμείς δεν πιστεύουμε στο Θεό».

«Είμαι πολύ στενοχωρημένη. Δεν το πιστεύω ότι δεν θα παραδώσω ξανά... θα είναι πολύ δύσκολο», .είπε η Jones, μητέρα δύο παιδιών.

Λάβαμε μια καταγγελία, πρέπει να την ελέγξουμε, δήλωσε η εκπρόσωπος τύπου του τοπικού συμβουλίου του North Somerset. Η απόλυση της Βρετανίδας στενοχώρησε τις χριστιανικές οργανώσεις και πιστεύουν ότι η ισότητα των θρησκειών, σπρώχνει τους χριστιανούς στο περιθώριο της κοινωνίας,

Από τα δεκαέξι μου επιθυμούσα να διδάσκω θρησκευτικά. Τώρα αισθάνομαι ότι είκοσι χρόνια από τη ζωή μου, σβήστηκαν μ’ ένα σφουγγάρι, πρόσθεσε η Jones.

πηγή: Προσκυνητής

***

Υπό «απαγόρευση» ζουν οι χριστιανοί του Ιράκ λίγο πριν τα Χριστούγεννα

Αποκλεισμένοι και υπό… εξαφάνιση νιώθουν οι χριστιανοί του Ιράκ εν όψει των Χριστουγέννων.

Εκατό χριστιανοί ηγέτες και πολιτικοί όλων των θρησκευτικών δογμάτων συναντήθηκαν την περασμένη εβδομάδα, προτού ξεσπάσουν επεισόδια και επιθέσεις εναντίον χριστιανικών εκκλησιών και σχολείων στη Μοσούλη.

Πριν από δύο ημέρες ένας χριστιανός πυροβολήθηκε ενώ πήγαινε στη δουλειά του.

Πριν από λίγες ημέρες ένα μωρό σκοτώθηκε και σαράντα άτομα, μεταξύ των οποίων μαθητές, τραυματίστηκαν από τρεις ταυτόχρονες εκρήξεις βομβών.

Οι χριστιανοί φοβούνται πλέον να κυκλοφορήσουν στους δρόμους.

Οι περισσότεροι παραμένουν στις κατοικίες τους.

Στα τέλη του 2008 οι δολοφονίες χριστιανών στη Μοσούλη από τρομοκρατικές ομάδες είχαν αποτέλεσμα το θάνατο σαράντα ατόμων και την απομάκρυνση ακόμη 1.200 από τις κατοικίες τους.

Αλλά δεν υπάρχουν μόνο στη Μοσούλη προβλήματα.

Στο γειτονικό Κιρκούκ οι χριστιανοί της περιοχής πέφτουν θύματα απαγωγής και τη στιγμή που οι εντάσεις πριν από τις εκλογές συνεχίζονται ανησυχούν ότι θα απαχθούν και άλλοι χριστιανοί.

Μερικοί κατηγορούν οργανώσεις όπως την αλ Κάιντα για τις επιθέσεις εναντίον τους. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι οι Κούρδοι και Άραβες, που αλληλοσπαράσσονται, ευθύνονται για τις επιθέσεις.

Μια έκθεση της ανθρωπιστικής οργάνωσης «Human Watch» αναφέρει ότι τα δύο τρίτα των εκατομμυρίων χριστιανών του Ιράκ έχουν ήδη εγκαταλείψει τις κατοικίες τους.

πηγή: Απογευματινή

***

Χριστούγεννα χωρίς Χριστό;

της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

Βρίσκομαι στο Μόντρεαλ εδώ και είκοσι χρόνια. Εδώ από το 1990 και εντεύθεν ανακάλυψα τη χαρά των χριστουγεννιάτικων στολισμών, των δώρων και των φώτων, που από τις αρχές Δεκεμβρίου λάμπουν σα ζαχαρωτά φωτίζοντας το λευκό πέπλο του χιονιού κατά τις ασέληνες μακριές νύχτες του χειμώνα.

Πέρασα από το παραλήρημα της γορτινής χαράς (στην οποία συμμετείχε επί 15 χρόνια η αδελφή μου με τους ερχομούς της εδώ) στην πλήρη άρνηση να γιορτάσω τα Χριστούγεννα με φώτα και καλούδια. Φέτος , μια πενταετία μετά την ξαφνική φυγή της, αποφάσισα να κοιτάξω πάλι κατάματα τις γιορτές, γιατί «η ζωή κυλάει δίχως να κοιτάει τη δική μας μελαγχολία» όπως έγραψε κάποτε ο Σαββόπουλος.

Έτσι, λοιπόν, μπήκα ξανά στη διαδικασία της αγοράς των δώρων, στις Χριστουγεννιάτικες εξόδους, στο γύρισμα ανά τα εμπορικά κέντρα της πόλης μου. Και ανακάλυψα- φεύ!- ότι ενώ εγώ είχα αποσυρθεί όλα αυτά τα χρόνια από τους γιορτασμούς για καθαρά προσωπικούς λόγους, η πόλη μετάβαλε τη γιορτινή της ατμόσφαιρα σε μια υποτονική επετειακή εποχή, όπου τίποτε δε λάμπει όπως παλιά.

Το εμπορικό κέντρο της γειτονιάς μου, που ήταν ντυμένο και στολισμένο απ΄ έξω με χιλιάδες φώτα και λαμπιόνια, είναι σιωπηρά σκοτεινό τις νύχτες της Χριστουγεννιάτικης περιόδου. Μέσα, μετά βίας υπάρχουν κάποια Χριστουγεννιάτικα στολίδια και ούτε ένα στολισμένο δέντρο.

Ρώτησα να μάθω την αιτία αυτής της εξώφθαλμης απουσίας της γιορτινής ατμόσφαιρας και άκουσα αυτό που υποπτευόμουν. Πως ζούμε, λέει, σε μια πολυπολιτιστική χώρα, όπου πρέπει να σεβόμαστε τα έθιμα των άλλων και να μην προκαλούμε με την έντονη προβολή της Χριστουγεννιάτικης γιορτής μας.

Με έπιασε τεταρταίος πυρετός, θυμός, λύπη και μια διάθεση απαισιοδοξίας. Εμείς, στο βορεινό Κεμπέκ, όπου το 90% του πληθυσμού μας είναι Ρωμαιοκαθολικοί, Προστάντες και Ορθόδοξοι Χριστιανοί, εμείς ντρεπόμαστε να δείχνουμε τη μεγαλύτερη γιορτή του θρησκευτικού πολιτισμού μας, τη Γέννηση του Χριστού, που φέρνει το μήνυμα της πιο ανθρωπιστικής και αγαπητικής θρησκείας της ιστορίας του κόσμου.

Εμείς σκύβουμε το κεφάλι απέναντι στις άλλες εθνικές κοινότητες, που δεν αποτελούν ούτε το 10%. Εμείς προσπαθούμε να δείξουμε ανοχή στους αλλόθρησκους καταργώντας τα ιστορικά μας έθιμα.

Δεν είμαι μισαλλόδοξη, αντίθετα κατανοώ τις ιδιαιτερότητες των άλλων πολιτισμών και των θρησκειών, αλλά αγανακτώ με την πολιτική να κρύβουμε τη χριστιανική μας ταυτότητα για να μην ενοχλούνται οι λίγοι, οι διαφορετικοί. Εγώ, πάντως, δεν είδα τους Εβραίους εδώ στο Μόντρεαλ να χαμηλώνουν τα φώτα στο Χάνακα ούτε τις Μουσουλμάνες να βγάζουν το τσεμπέρι τους στην καθημερινότητα του δυτικού κόσμου.

Ειλικρινά, θλίβομαι και λυπούμαι που η χαρά των Χριστουγέννων στο Κεμπέκ , αυτή η ζαχαρωτή χαρά, ολοένα και περισσότερο συμπιέζεται από το σύνθημα του «πολιτικά σωστού».

Ως Ελληνίδα και ως Ορθόδοξη Χριστιανή θέλω να διατρανώσω την απόφασή μου να γιορτάζω φωναχτά τα Χριστούγεννα, ημέρα γέννησης του Χριστού και παράλληλα ενός θρησκευτικού πολιτισμού που διδάσκει την αγάπη, τη θυσία και την αλληλεγγύη σε ένα κόσμο, που περισσότερο από ποτέ έχει ανάγκη την ουμανιστική προσέγγιση της ζωής.

Το σπίτι μου έχει στολιστεί γιορτινά, το τραπέζι μου θα φιλοξενήσει αγαπητικά φίλους αυτή την Παραμονή των Χριστουγέννων, όπου θα ανταλλάξουμε δώρα κάτω από το φωτισμένο με λαμπιόνια δέντρο μας. Θα τριγυρίσω σε όλα τα πάρτι και τις γιορτές που με καλούν και θα το απολαύσω.

Καλά Χριστούγεννα και μη φοβάστε να το πείτε! Είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι, Ναι;

πηγή: Greek American News Agency

αναδημοσίευση από: http://exagorefsis.blogspot.com/

απο:www.zoiforos.gr