Χριστούγεννα και πάλιν, τούτον τον χρόνο, 2009. Σήμερα και πάλιν, πάντοτε, είναι μπροστά μας τα Χριστούγεννα. Μια αληθινή πραγματικότητα, την οποία βιώνει αιώνες τώρα η Εκκλησία μας, οι Αγιοι όλων των αιώνων και ο λαός της. Μια πραγματικότητα μέσα στη ζωή μας, όχι μόνον εις τις σκέψεις, εις τον νου μας, αλλά και εις την ζωή, τα συναισθήματα, όλο μας το «είναι», όλη μας την ύπαρξη. Η πραγματικότητα αυτή εκφράζεται και σήμερα με τους λόγους του παραπάνω ύμνου: «δι' ημάς εγεννήθη παιδίον νέον, ο προ αιώνων Θεός». Ο Προαιώνιος Θεός εγεννήθηκε, «νέο παιδί», για εμάς τους ανθρώπους. Τι θαύμα! Τι τιμή! Τι αγάπη! Τι δόξα! Τι έκανε ο Θεός για μας με τα Χριστούγεννα και την ενανθρώπησή Του!
Ποιο είναι, όμως, το νόημα και το μεγαλείο της Γεννήσεως του Χριστού;
Αγαπητοί μου αδελφοί,
«Σήμερον Χριστός γεννάται...». Αυτή είναι μια αλήθεια την οποία παραλαμβάνομε από την Παράδοσή μας, τα βιώματα, τις εμπειρίες της Εκκλησίας, των Αγίων και του ευσεβούς λαού μας, διά μέσου των αιώνων. Σκιρτά ο λαός μας και σκιρτούμεν όλοι μας, γιατί «δι' ημάς εγεννήθη... σήμερον» ο Χριστός, ο Θεάνθρωπος. Όχι για κάποιους άλλους ανθρώπους μόνον, οι οποίοι έζησαν σε κάποιες άλλες εποχές και καταστάσεις του παρελθόντος, του μακρινού ή του κοντινού, αλλά και για εμάς τους ανθρώπους του 21ου αιώνα. Για εμάς, το πρόσωπο του καθενός μας, με το όνομα και την ιδιαιτερότητά του, αλλά και όλους. Για εμάς, τους συγκεκριμένους ανθρώπους. Εμάς τους ανθρώπους του «σήμερον» με τις πολλές αδυναμίες, τις ασθένειες, τις ανασφάλειες, τις αβεβαιότητες, τους τόσους προβληματισμούς. Εμάς τους ανθρώπους, οι οποίοι όλο και λιγώτερη αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση έχομε. Φόβοι, φοβίες, καχυποψίες, κακίες, λάθη, αμαρτίες, πολλά διλήμματα και ερωτήματα μας βασανίζουν. Τι είμαστε, πού πάμε, τι κάνομε, τι αξίζομε; Αξίζει να ζούμε; Πώς και γιατί; Και όχι μόνον εμείς, αλλά και οι άλλοι αδελφοί μας, όλοι. Όλος ο κόσμος... Πόσον αξίζομεν, πώς ζει ο κόσμος και πού πηγαίνει; Γιατί είναι, όπως είναι ο κόσμος εις τον οποίον ζούμε;
Σε όλα αυτά τα ερωτήματα δεν υπάρχουν πουθενά αισιόδοξες, ξεκάθαρες, ουσιαστικές, ελπιδοφόρες απαντήσεις. Πουθενά, παρά μόνον εις την Εκκλησία, εις την Αλήθεια, τα βιώματα και τον Πολιτισμό Της. Εμείς όλοι και ο καθένας μας χωριστά, έχομεν αξία και μέλλον και μπορούμε και πρέπει να ζούμε και να αγαπούμε την ζωή και το πρόσωπό μας και όλον τον κόσμο μας, επειδή για εμάς εγεννήθηκε παιδί νέο, ο Θεός ο Προαιώνιος.
Όλη η αξία, την οποίαν έχομεν ως άνθρωποι, βρίσκεται στο γεγονός ότι εγεννήθηκε και γεννάται για εμάς ο Προαιώνιος Θεός. Από εδώ αντλούμε όλη την αξία και όλο το νόημα της ζωής μας. Τα Χριστούγεννα, η Γέννησις του Χριστού μας βεβαιώνουν για την αξία μας. Σηκώνομε το κεφάλι μας ψηλά σήμερα. Βεβαιώνομαστε ότι αξίζει να ζούμε, να εργαζώμαστε, να δημιουργούμε να χαιρώμαστε, να προοδεύωμε και να αγωνιζώμαστε, γιατί για εμάς γεννήθηκε και γεννάται ο Χριστός. Τι άλλο θέλομε καλύτερο; Τι άλλο σημαντικώτερο περιμένομε να συμβεί εις την ζωή μας; Τι πιο αισιόδοξο; Τι πιο μεγάλο και ωραίο;
Εδώ αξίζει να βρούμε και να στηρίξωμε όλη την αξία και την αυτοεκτίμησή μας. Εδώ είναι η ουσία της ζωής μας. Οπωσδήποτε όχι εις τα τρεχάματα, τα άγχη και τα κέρδη μας. Όχι εις τις μικρές ή τις μεγάλες απολαύσεις μας, όχι εις τον υπερκαταναλωτισμό μας, όχι εις τις αμαρτίες μας. Όχι εις το μικρόψυχο «εγώ» μας. Όχι στις αυτοφυλακίσεις μας και τα ανθρώπινα τεχνάσματα και τα «βολέματά» μας, τα οποία δεν κρατούν πολύ, γιατί δεν είναι αιώνια ούτε αληθινά ούτε χρήσιμα για κανένα.
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Με αυτά τα δεδομένα για τα σημερινά, τα αιώνια Χριστούγεννα, η ζωή μας αλλάζει, αξίζει, είναι ωραία, ευλογημένη, δώρο και ευλογία του Θεού.
Να γιορτάσωμε λοιπόν, σήμερα, με πολλή χαρά και αγαλλίαση στο Ηράκλειο, στα χωριά, στις πόλεις και στην ύπαιθρο, στα σπίτια, στα σχολεία, στα καταστήματα, στις Υπηρεσίες μας, ακόμη και στα χωράφια μας. Να σηκώσωμε και εμείς το κεφάλι ψηλά, όπως οι μάγοι και οι ποιμένες. Να αναπέμψωμε δοξολογία στον Θεό. Να συμψάλωμε με τους Αγγέλους το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία».
Να βεβαιωθούμεν ότι αξίζει να ζούμε και να προχωρούμε στη ζωή μας με σιγουριά, με χαρά και με αυτοπεποίθηση. Με τους δικούς μας, αλλά και με τους ξένους, οι οποίοι «εκ της Περσίας» και από άλλες χώρες έρχονται κοντά μας. Με τα παιδά μας μικρά και μεγάλα, κοντά των, μαζύ των. Με αγάπη, κατανόηση και σεβασμό προς αυτά και αυτών προς εμάς. Με τους γονείς, τους ανθρώπους, νέους και ηλικιωμένους, όλους. Να ξαναβρούμε την ομορφιά και τη ζεστασιά της ζωής μας με τα φετινά Χριστούγεννα.
Για όλους αυτούς τους λόγους και με αυτό τον τρόπο να γιορτάσωμε και τούτο το χρόνο τα δικά μας Χριστούγεννα. Όλοι μας, όπου και αν ζούμε, στα σπίτια μας, στην Κρήτη, στην Ελλάδα, σ' όλο τον κόσμο και με όλους τους ανθρώπους, παιδιά του Θεού και αδελφούς μας.
Χρόνια πολλά, ευλογημένα και ειρηνικά.
Ευλογημένο και σωτήριο το ερχόμενο νέον έτος, 2010.
Με πατρικές ευχές και πολλήν εν Κυρίω αγάπη
Ο Κρήτης Ειρηναίος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου