Η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία και η Νότια Αφρική αρνούνται κατηγορηματικά να αποδεχθούν έναν βασικό στόχο για την αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης

▅

Κακοί οιωνοί για την Κοπεγχάγη

Υποσχέσεις «για τα μάτια του κόσμου» από τις χώρες που ρυπαίνουν περισσότερο τον πλανήτη

Επιμέλεια: Γ. ΤΣΙΑΡΑΣ | Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Τρία εικοσιτετράωρα απέμειναν ως την έναρξη της Διάσκεψης του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, αλλά το... κλίμα που διαμορφώνεται εν όψει του κρίσιμου ραντεβού της Κοπεγχάγης δεν είναι καθόλου καλό. Αν και τις τελευταίες ημέρες οι περισσότερες χώρες του πλανήτη- περιλαμβανομένων των ΗΠΑ, αλλά και κρατών με μεγάλες αναπτυσσόμενες οικονομίες- προχώρησαν υπό την πίεση της διεθνούς κοινής γνώμης σε διάφορες μεγαλεπήβολες υποσχέσεις για περικοπή των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, οι υποσχέσεις αυτές δεν είναι νομικά δεσμευτικές, και όλα δείχνουν ότι γίνονται αποκλειστικά «για τα μάτια του κόσμου».

Οι οιωνοί δεν είναι καλοί. Σύμφωνα με χθεσινές «διαρροές», τέσσερις μεγάλες αναπτυσσόμενες οικονομίες που αντιπροσωπεύουν χονδρικά τη μισή ανθρωπότητα (Κίνα, Ινδία, Βραζιλία και Νότια Αφρική) αρνούνται κατηγορηματικά να αποδεχθούν έναν από τους βασικότερους στόχους που έχουν θέσει επί τάπητος οι ειδικοί επιστήμονες του κλίματος ως προαπαιτούμενο για την αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης. Πρόκειται για το λεγόμενο «50/50», δηλαδή την περικοπή στο μισό των σημερινών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και των άλλων αερίων του θερμοκηπίου ως το 2050 σε σχέση όχι με τα σημερινά επίπεδα, αλλά με τα πολύ χαμηλότερα του 1990. Αρνούνται δηλαδή να δεσμευθούν ακόμη και για τα επίπεδα των εκπομπών τους σε 40 χρόνια - κάτι που δείχνει πόσο λίγες είναι οι πραγματικές ελπίδες για τον πρώτο χρονικό «στόχο» της Κοπεγχάγης, δηλαδή το 2020. Τα τέσσερα αυτά πολυάνθρωπα κράτη διαφωνούν σε άλλα δύο σημεία του προσχεδίου του τελικού ανακοινωθέντος, το οποίο έχουν καταρτίσει οι δανοί οικοδεσπότες και θα αποτελέσει τη βάση των διαπραγματεύσεων στην Κοπεγχάγη: πρώτον, στο αποκαλούμενο «global peaking», δηλαδή μια δεσμευτική συμφωνία ότι το 2020 θα αποτελέσει τη χρονιά «κορύφωσης» της παγκόσμιας ρύπανσης, ώστε από εκεί και πέρα να αρχίσει η μείωση των ρύπων· δεύτερον, στους λεγόμενους «δύο βαθμούς», ότι δηλαδή το μάξιμουμ της μέσης πλανητικής αύξησης της θερμοκρασίας δεν πρέπει να υπερβεί τους δύο βαθμούς Κελσίου.

Μοιάζει παιδιάστικο, αλλά αυτό που παρακολουθούμε ουσιαστικά τις τελευταίες ημέρες είναι ένα είδος... «κολοκυθιάς» της ρύπανσης: όπως οι ΗΠΑ και οι περισσότερες άλλες ρυπογόνες βιομηχανοποιημένες οικονομίες απαιτούσαν επί χρόνια την περικοπή των εκπομπών των αναπτυσσόμενων χωρών, προτού περικόψουν και αυτοί τις δικές τους, έτσι τα τέσσερα αυτά μεγάλα αναπτυσσόμενα κράτη ζητούν τώρα από τους «ανεπτυγμένους» να αυξήσουν πολύ περισσότερο τις δικές τους περικοπές, αντί να ρίχνουν το μπαλάκι στον λεγόμενο «Τρίτο Κόσμο».

Η Ινδία μάλιστα, η δεύτερη πολυπληθέστερη χώρα και ο τέταρτος μεγαλύτερος ρυπαντής στη γη, έδειξε χθες καθαρά τι είδους θέατρο του παραλόγου μπορεί να παιχτεί τις επόμενες δύο εβδομάδες στη σκηνή της Κοπεγχάγης: ανακοίνωσε, όπως πριν από λίγο καιρό έκανε και η Κίνα, ότι θα επιβραδύνει ως το 2020 κατά 20%-25% την... αύξηση των ρύπων της- ή, αν προτιμάτε την επίσημη ορολογία, την «ένταση άνθρακα ανά μονάδα ΑΕΠ».

Πώς όμως να κατηγορήσει κανείς την Κίνα ή την Ινδία για τη στάση τους, όταν στην Αμερική το Κογκρέσο αρνείται ακόμη και να συζητήσει τις- ούτως ή άλλως άτολμες - προτάσεις περικοπών που προωθεί ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα; Ή όταν στην Αυστραλία η Βουλή απέρριψε χθες για δεύτερη φορά τις κυβερνητικές προτάσεις για σοβαρές περικοπές, αναγκάζοντας τον πρωθυπουργό Κέβιν Ραντ να προσανατολίζεται σε ενδεχόμενη πρόωρη προσφυγή στις κάλπες;

Ο «ΠΑΓΩΜΕΝΟΣ» ΚΑΒΑΛΙΕΡΕ

Το λογικότατο ενδεχόμενο ο εικονιζόμενος Σίλβιο Μπερλουσκόνι από πάγο να λιώσει πολύ νωρίτερα από τους πάγους στους πόλους της Γης ασφαλώς δεν αποθάρρυνε καθόλου τους ιταλούς ακτιβιστές, μέλη της οργάνωσης Greenpeace, οι οποίοι έστησαν σε κεντρικότατο σημείο της Ρώμης αυτόν τον «παγωμένο» Καβαλιέρε. Δέσποσε αγέρωχος για λίγες ώρες, προτού γίνει νεράκι, στα αρχαία ρωμαϊκά fora, στην Αγορά, και μάλιστα δίπλα στο (μη διακρινόμενο) άγαλμα του αυτοκράτορα Ιουλίου Καίσαρα. Πολλοί κατηγορούν τον ιταλό πρωθυπουργό ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγάλων βιομηχανιών, ότι δεν έχει σχέδιο για τη μείωση των ρύπων που παράγει η χώρα του και ότι επιδιώκει την (επαν)εισαγωγή της πυρηνικής ενέργειας, η οποία είναι μεν «πράσινη», αλλά όχι απαραιτήτως και ασφαλής. (ΕΡΑ/FΑΒΙΟ CΑΜΡΑΝΑ)
πηγή:www.tovima.gr