Άφησαν αβοήθητα δύο κακοποιημένα παιδιά» Έκκληση στη δίκη της μάνας που κατηγορείται πως εξέδιδε την κόρη της

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μίνα Μουστάκα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

Τη «γύμνια» των αρχών που άφησαν στην τύχη τους ανήλικα παιδιά, τα οποία στην πιο τρυφερή ηλικία τους έπεσαν θύματα ενδοοικογενειακής βίας, κατέδειξε ο αστυνομικός διευθυντής κ. Παύλος Λουκάτος καταθέτοντας σε υπόθεση παιδεραστίας.

«Αν μπορείτε να κάνετε κάτι, κάντε το» ήταν η έκκληση του αστυνομικού προς τα μέλη του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών που δικάζουν τη μητέρα της 13χρονης Μαρίας και τον σύντροφό της, ενώ το εδώλιο μοιράζονται ένας 62χρονος ιερέας και ένας 84χρονος συνταξιούχος της ΔΕΗ.

Το... καμπανάκι του κινδύνου που χτύπησε εξεταζόμενος ο αστυνομικός δεν άφησε αδιάφορο τον εισαγγελέα της έδρας κ. Απόστολο Μακρόπουλο, ο οποίος ζήτησε από τον μάρτυρα να επιληφθεί άμεσα και να ενημερώσει όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες. Τα παιδιά, όπως έγινε γνωστό, ζουν μαζί με τη γιαγιά τους, η οποία όμως είναι μεγάλης ηλικίας και αντιμετωπίζει προβλήματα. Εισαγγελέας: Ποιοι φορείς έχουν την εποπτεία; Μάρτυρας: Εγώ, οι άνδρες του τμήματος και η ειρηνοδίκης από προσωπικό όμως ενδιαφέρον. Φορέας κανένας!

Χρειάζονται άμεσα βοήθεια
Εισαγγελέας: Το δικαστήριο έχει καθήκον να γνωρίζει σε ποια κατάσταση βρίσκονται τα παιδιά. Μπορεί να βίωσαν τα τραγικά και ειδεχθή αυτά περιστατικά, αλλά είναι ακόμη παιδιά σε ευαίσθητη ηλικία. Ποιο θα είναι άραγε το μέλλον τους; Αν χρήζουν περαιτέρω βοηθείας...

Μάρτυρας: Χρειάζονται άμεση βοήθεια.

Σύμφωνα με όσα είπε ο αστυνομικός, θα δει τα παιδιά τα Χριστούγεννα, καθώς ακόμα και τώρα που ζουν με τη γιαγιά τους και η υπόθεση τυπικά έχει φύγει από τα χέρια του, εκείνος κινούμενος όχι από υπηρεσιακό καθήκον αλλά από ανθρωπιά και ευαισθησία εξακολουθεί να παρακολουθεί την πορεία τους.

Ο «μπαμπάς» και η «μαμά»
Η Μαρία εξάλλου, η μεγαλύτερη κόρη της κατηγορουμένης, όταν αποκαλύφθηκε η υπόθεση, μέσα σε δύο μέρες τον αστυνομικό τον φώναζε «μπαμπά» και την ειρηνοδίκη που ασχολήθηκε μαζί της την αποκαλούσε «μαμά». Όσο για την πραγματική της μητέρα, το ανήλικο κορίτσι εκφραζόταν μέσα από τις ζωγραφιές και το γράμμα που είχε στείλει στον αστυνομικό.

«Κλείστε τους όλους μέσα. Θέλω να σταματήσω να πονάω. Θέλω μόνο να γελάω» έγραφε σε μία από τις ζωγραφιές της η μικρή Μαρία, ενώ σε άλλη απεικόνιζε μια γυναικεία φιγούρα πίσω από τα σίδερα. «Φυλακή- μητέρα. Να μη βγει ποτέ», έγραφε.

Ανατριχιαστικές λεπτομέρειες
Ο αστυνομικός περιέγραψε στους δικαστές ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από όσα διηγήθηκαν τα παιδιά, επισημαίνοντας ότι «στην αρχή δεν τα πιστεύαμε γιατί όσα μας έλεγαν δεν τα χωρούσε ο νους μας».

Από την πλευρά της υπεράσπισης επιχειρήθηκε να αμφισβητηθεί το «κατηγορώ» των ανήλικων θυμάτων εις βάρος των τεσσάρων που κάθονται στο εδώλιο και αντιμετωπίζουν βαρύτατες κατηγορίες για αδικήματα όπως βιασμό κατ΄ εξακολούθηση, αποπλάνηση και μαστροπεία.

Υποβλήθηκε μάλιστα αίτημα προς το δικαστήριο να μην ληφθεί υπ΄ όψιν η κατάθεση του αστυνομικού, γιατί- όπως είπαν- συμμετείχε στην προανάκριση και για τον λόγο αυτό εκ του νόμου απαγορεύεται να εξεταστεί στο ακροατήριο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τη δικογραφία, η μητέρα της ανήλικης εξέδιδε έναντι αμοιβής την κόρη της, την οποία φέρεται να είχαν βιάσει οι τρεις συγκατηγορούμενοί της. Επιπλέον, κατά την κατηγορία πάντα, οι εμπλεκόμενοι φέρονται ότι κακοποιούσαν σεξουαλικώς και τα δύο ανήλικα παιδιά φιλικής τους οικογένειας, τα οποία είχαν αναλάβει να... φιλοξενήσουν.

«ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΜΕΣΑ»

«Κλείστε τους όλους μέσα. Θέλω να σταματήσω να πονάω. Θέλω μόνο να γελάω», έγραφε σε μία από τις ζωγραφιές της η μικρή Μαρία

[ ΓΝΩΜΗ ] Γράμμα κενό ο νόμος
Της Ειρήνης ΜελίσταΠανταζή

Κάθε σεξουαλικά κακοποιημένο παιδί πρέπει να υποβάλλεται σε ειδική εξέταση της ψυχικής και σωματικής του κατάστασης, σε θεραπεία, και αν χρειάζεται να απομακρύνεται από το περιβάλλον του δράστη και να απαγορεύεται η επικοινωνία μαζί του, ενώ απαιτείται να γίνεται και έρευνα για τις συνθήκες υπό τις οποίες διαβιώνει. Από τη στιγμή που θα ανατεθεί η φροντίδα του σε τρίτο φυσικό πρόσωπο ή ίδρυμα είναι χρέος της κοινωνικής υπηρεσίας να παρακολουθεί τον τρόπο που αυτό διαβιώνει. Πρέπει επίσης να ελέγχεται και η παρακολούθηση ή μη του θεραπευτικού προγράμματος που έχει κριθεί αναγκαίο.

Δυστυχώς, αυτές οι προβλέψεις του Νόμου 3625/2007 έχουν μείνει κενό γράμμα, αφού στην πράξη δεν υλοποιούνται, αφενός γιατί ακόμα δεν έχει εκδοθεί το προεδρικό διάταγμα για τον τρόπο εξέτασης και θεραπείας του σεξουαλικά κακοποιημένου παιδιού, αφετέρου λόγω των ανεπαρκών σε έμψυχο προσωπικό, στρατηγική δράση και συντονισμού κοινωνικών υπηρεσιών, και προπάντων λόγω έλλειψης ευαισθησίας των αρμοδίων, η οποία πάντοτε όταν υπάρχει καλύπτει τα κενά του νόμου.

Η Ειρήνη Μελίστα- Πανταζή, είναι αντεισαγγελέας Εφετών, πρόεδρος της Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων
πηγή:www.tanea.gr