Γεννήθηκε το 1809 στο χωριο Αρζάμα της Ρωσσίας από εύπορους και ευλαβείς γονείς.Οπατερα της πεθανε σε νεαρή ηλικία και η μητερα της ξαναπαντρεύτηκε.Ο πατριό της δεν την αγαπούσε και της φέροταν απαίσια και βαναυσα. Η Πελαγία αρρώστησε σε νεαρά ηλικια και μετα την αναρρωσή της αρχισε να προσοιήτε την σαλή.Φτάνοντας σε ηλικία γάμου η μητέρα της την παντρεύει με ένα πλούσιο γαιοκτήμονα παρ'ολη την αρνησή της να μην παντρευτεί. Συγκεκριμένα την ημερα που πήγε ο γαμπρός να την δει άρχισε τις σαλότητες μπρόστα του,όμως αυτός θέλησε και την παντρεύτηκε.Απο τον γάμο της απέκτησε και παιδια που αργότερα κατα θέλημα Θεού πεθαναν.Συνέχισε τις σαλότητες και μέσα στον γάμο της γι'αυτό την πήγαν στον όσιο Σεραφείμ του Σάρωφ να την ιασει.Αυτός βλέποντας το πνευματικό μεγαλείο της Πελαγία της πρότυνε να παει στο μοναστήρι του στο Ντιβέγεβο να βοηθήσι τις καλόγριές του.Σε ένα συγκελιωτη του είπε πως η οσία Πελαγία είναι ενα μεγάλο αστέρι που θα φωτίσει όλον τον κοσμο.
Η συμβουλή του Οσίου Σεραφείμ δεν εισακούστικε απο το οικογενειακό περιβάλλον της Πελαγίας και επεστρεψαν ξανά στο σπίτι τους.Εκεί συνεχισε τις σαλότητες της.Τις νύχτες προσευχότανε εκτενώς με κατευθηνση προς την ανατολή.Συνδέεται φιλικά με μια γειτόνισσα της και της μαθαίνει τη νοερά προσευχή που την ασκούσε σε όλη τη ζωής της.Τα βράδια έβγαίνε εξω απο το σπίτι της και πήγαινε σε μια εκκλησιά που προσεύχοταν όλη νυχτα έξω στο κρύο.
Εξαιτία των σαλοτητών της κακοποιήτε βαναυσα και ανελέητα απο τον συζηγό της.Ετσι την πηγιανου και δευτερη φορά στον όσιο Σεραφείμ .Ο όσιος τους συμβουλευει να μην την τυρρανούν και να την αφήσουν να κανει ότι θέλει ελευθερη.Η Πελαγία ξαναγυρνάει στο σπίτι κια συνεχίζει τον δρόμο της εν Χριστώ σαλότητας.
Μετα απο καποιο χρονικό διαστημα επισκέπτεται τον Αρμαζά η γερόντισσα Ιουλιανή αποΝτιβέγεβο.Εκεί στο χωριό συναντα την Πελαγία και βλέποντας την πνευματικότητα της,εξαιτίας του προορατικού χαρίσματος που είχε η γερ.Ιουλιανή την πέρνειμοαστήρι.
Εισερχόμενη στο μοναστήρι την παραδίδουν για να προκόψει πνευματικά σε μια ασκήτρια την Ξένια Μιχαήλονβνα,όμως η Πελαγία δεν θέλει να υποταχτεί σε αυτήν αλλά διαλέγει μαι χωρική την Αννα Γερασίμοβνα όπου υποτάσεται αδιάκριτα.Η μονή τους παραχωρείσε ενα κελί και ζούσε όλη της την ζωή σε αυτό.Τον περισσότερο η Πελαγία τον περνούσε και ασκούσε τον εαυτό της στην κακοπάθεια σκάβοντας λάκους και γεμίζοντας τους πέτρες και νερό,έπιτα έβγαζε τις πέτρες απο τον λάκο και μετά τις ξανάβαζε μέσα σε αυτόν.Με αυτό το τρόπο δουλαγωγούσε το σώμα της και προσευχότανε.Η νηστεία της ήταν ψωμί και νερό και μερικές φορές έμενε για πολλή καιρό νηστική.Τις νύκτες τις περνούσε αγρυπνόντας είτε μέσα στο κελί της ,είτε τον περισσότερο έξω μέσα στην παγωνια του ρώσσικου τοπίου και κοιμόταν μόνο λίγη ώρα μετά την προσευχή της όπου βρησκότανε.
Μετα την παροδο καποιου χρονικού διαστήματος αρχισε να κοσμίται με διαφορα χαρίσματα του Παναγίου Πνεύματτο ς όπως είναι το προορατικό και το θαυματουργικό.Έτσι πολλόι κάτοικοι των γύρων περιοχών άρχισαν να την επισκέπτονται ζητόντας την συμβουλή της ή την ίαση απο διάφορες ασθένειες που τους ταλαιπορούσαν. Η οσία του μιλούσε ή τους θεράπευε χωρίς να ξεχνά τις σαλότητες της.Οι συμβουλές που έδινε ήταν αινιγματικές όμως όποιος τις πρόσεχε οφελόυταν.
Με αυτόν τον τρόπο πορευθηκε στην εν Χριστώ ζωή η Οσία Πελαγία η δια χριστόν Σαλη και στις 30 ιανουαρίου του έτους 1884 άφησε την τελευταία της πνοή θεοφιλος και θεαρέστοςπορευόμενη προς τον Ουράνιο νυμφίο.Τα τελευταία της λογια προς την γερόντισσα Άννα ήταν"θα πεθάνω μαμα.Κι όποιος θα με θυμηθει,θα τον θυμιθώ και έγώ.Αν έχω παρρησία,θα εύχομαι για όλους.
Απολυτήκιον
Διαπλέυσασα πέλαγος πολυκύμαντον
του επιγείου σου βίου εν ηρεμία ,σεμνή,
ψυχικής και γενηθείσα κόσμω θέατρον
είληφας χάριν δαψιλη,
Πελαγια εμπαιγμούς και ύβρεις καθυπομείναι
ως θείαν δρόσον ύψωθεν
θερμή αρτίως κόσμου πρέσβειρα.
πηγή:Μπότση Πέτρου: Οσια Πελαγία Ιβάνοβνα η Δια Χριστόν Σαλή. Αθήνα 2003
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου