Υπέρταση και εγκυμοσύνη

Του Χριστόδουλου Ι. Στεφανάδη

Η υπέρταση είναι μία σχετικά συχνή διαταραχή κατά την εγκυμοσύνη. Ως υπέρταση κατά την εγκυμοσύνη ορίζεται η συστολική πίεση πάνω από 140 mmHg ή/και η διαστολική πάνω από 90 mmHg.

Η παρουσία υψηλών τιμών πίεσης κατά την εγκυμοσύνη μπορεί να έχει δυσμενείς συνέπειες στο έμβρυο (καθυστέρηση ανάπτυξης, ενδομήτριο θάνατο) και στην έγκυο (διαταραχές της νεφρικής, της ηπατικής λειτουργίας και του νευρικού συστήματος). Οι βασικές μορφές της υπέρτασης κατά την εγκυμοσύνη είναι η χρόνια υπέρταση και η υπέρταση της κύησης.

Στη χρόνια υπέρταση, η υπέρταση προϋπάρχει. Οι υψηλές τιμές αρχίζουν πριν από την 20ή εβδομάδα και διατηρούνται για τουλάχιστον 12 εβδομάδες μετά τον τοκετό. Στην υπέρταση της κύησης, οι υψηλές τιμές εμφανίζονται μετά την 20ή εβδομάδα και η υπέρταση υποστρέφει μέσα στις 6 εβδομάδες μετά τον τοκετό.

Οταν η υπέρταση συνοδεύεται από σημαντική αποβολή πρωτεΐνης στα ούρα, τότε ονομάζεται προεκλαμψία. Η προεκλαμψία συνδυάζεται με δυσλει­τουργία του ενδοθηλίου (της κυτταρικής στιβάδας που επενδύει εσωτερικά τα αγγεία), με επακόλουθη διαταραχή της αιμάτωσης ζωτικών οργάνων.

Εκλαμψία
Στην πιο βαριά μορφή, ενδέχεται να εξελιχθεί σε εκλαμψία (προεκλαμψία με σπασμούς αντίστοιχους σε κάποιο βαθμό με αυτούς της επιληψίας). Γυναίκες που πιθανότερο να εκδηλώσουν προεκλαμψία είναι οι πολύτοκες, με οικογενειακό ιστορικό προεκλαμψίας ή με προεκλαμψία σε προηγούμενη κύηση και όσες πάσχουν από νεφρική νόσο.

Η προεκλαμψία απαιτεί άμεση νοσηλεία για να προληφθούν οι επιπλοκές στην έγκυο και να παρακολουθηθεί η ανάπτυξη του εμβρύου.

Η ήπια υπέρταση (ΑΠ 140-150 / 90-95 mmHg) αντιμετωπίζεται με υγιεινοδιαιτητικά μέτρα, όπως περιορισμό των δραστηριοτήτων, διακοπή χρήσης καπνού ή αλκοόλ και περιορισμός του άλατος. Απώλεια βάρους δεν συνιστάται.

Το σύνηθες όριο της αρτηριακής πίεσης πάνω από το οποίο απαιτούνται φάρμακα είναι το 150 / 95 mmHg. Η θεραπεία των εγκύων δεν μπορεί να γίνει με όλα τα διαθέσιμα φάρμακα, γιατί ορισμένα είναι δυνητικά επιζήμια για το έμβρυο. Επιπλέον, συνιστάται σε γυναίκες με υπέρταση που επιθυμούν να κυοφορήσουν να συμβουλεύονται τον ιατρό τους.

Μετά τον τοκετό η μητέρα που εμφάνισε υπέρταση μπορεί να θηλάσει το νεογνό. Επειδή, όμως, τα περισσότερα αντιυπερτασικά εκκρίνονται στο γάλα σε κάποιες συγκεντρώσεις, εφόσον η υπέρταση είναι ήπια, η αγωγή διακόπτεται και η μητέρα τίθεται σε παρακολούθηση.

Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης Καθηγητή Καρδιολογίας Προέδρου Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

πηγή:www.ethnos.gr