Αλλά και ο Κύριος δίδαξε ξεκάθαρα στα ιερά Ευαγγέλια την ανάσταση των σωμάτων, όταν έλεγε: Οι νεκροί θα ακούσουν τη φωνή του Υιού του Θεού· όσοι έχουν πράξει δίκαια στη ζωή τους θα αναστηθούν τότε για να λάβουν μέρος στην καινούργια ζωή· κι όσοι έπραξαν φαύλα έργα, θα αναστηθούν για να αντιμετωπίσουν την καταδίκη (Ιω. 5, 28-29). Υπάρχει λογικός άνθρωπος που θα ισχυριζόταν ποτέ ότι οι ψυχές βρίσκονται στους τάφους; Και δεν κήρυξε για την ανάσταση των σωμάτων μόνο με το λόγο, αλλά και έμπρακτα. Κατά πρώτο, με το να αναστήσει τον τετραήμερο νεκρό Λάζαρο, όταν ήδη είχε αρχίσει να λιώνει το σώμα του και να μυρίζει άσχημα (πρβλ. Ιω. 11, 38 εξ.). Όχι δηλαδή ψυχή χωρίς σώμα αλλά σώμα μαζί με την ψυχή· και όχι άλλο σώμα, αλλά ανέστησε αυτό που ήδη είχε αρχίσει να φθείρεται. Γιατί, πως θα αναγνωριζόταν η θα γινόταν πιστευτή η ανάσταση του νεκρού αν δεν την επιβεβαίωναν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ύπαρξής του; Τον Λάζαρο βέβαια τον ανέστησε τόσο για να αποκαλύψει τη θεότητά του όσο και για να καταστήσει βέβαιη τη δική του και τη δική μας ανάσταση, παρόλον ότι ο Λάζαρος επρόκειτο να ξαναπεθάνει.
Ο ίδιος όμως ο Κύριος έκανε την αρχή για την ανάσταση όλων των νεκρών (Α΄ Κορ. 15,20) και εκείνης που δεν υπόκειται πλέον στο θάνατο. Γι΄ αυτό ακριβώς και ο θείος Παύλος έγραφε: Αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται, τότε ούτε ο Χριστός έχει αναστηθεί. Κι αν ο Χριστός δεν έχει αναστηθεί, η πίστη σας είναι χωρίς περιεχόμενο· ζείτε ακόμα μέσα στις αμαρτίες σας (Α΄ Κορ. 15, 16-17). Και ότι ο Χριστός αναστήθηκε κι έγινε η απαρχή των κεκοιμημένων (Α΄ Κορ. 15,20), από τους νεκρούς ο πρωταναστημένος (Κολ. 1,18). Και σ΄ άλλο σημείο: Εμείς πιστεύουμε ότι ο Ιησούς πέθανε κι αναστήθηκε· το ίδιο πιστεύουμε ότι κι αυτούς που πέθαναν πιστεύοντας στον Ιησού, ο Θεός θα τους αναστήσει για να ζήσουν μαζί του (Α΄ Θεσ. 4,14). «Έτσι», γράφει, όπως αναστήθηκε ο Κύριος.
Το ότι μάλιστα η ανάσταση του Κυρίου ήταν ένωση του αφθαρτοποιημένου σώματος με την ψυχή (γιατί αυτά είχαν χωριστεί) είναι φανερό. Διότι είπε: Γκρεμίστε αυτόν το ναό, και σε τρεις μέρες εγώ θα τον ξαναχτίσω (Ιω. 2,19). Και αξιόπιστος μάρτυρας είναι το ιερό Ευαγγέλιο, ότι μιλούσε για το δικό του σώμα: Ψηλαφίστε με και δείτε, είπε στους μαθητές του που νόμιζαν ότι βλέπουν φάντασμα, για να βεβαιωθείτε ότι είμαι εγώ ο ίδιος και δεν έχω αλλάξει· το φάντασμα δεν έχει σάρκα και οστά, όπως βλέπετε εμένα να έχω (Λουκ. 24, 37· 39). Και όταν το είπε αυτό, τους έδειξε τα χέρια και την πλευρά του, ενώ την πρόταξε και στον Θωμά για να την ψηλαφίσει (Ιω. 20, 20· 27). Άραγε όλα αυτά δεν είναι αρκετά για να πιστοποιήσουν την ανάσταση των σωμάτων; Γράφει πάλι ο άγιος απόστολος: Πρέπει αυτό που είναι φθαρτό να μεταμορφωθεί σε άφθαρτο, κι αυτό που είναι θνητό να γίνει αθάνατο (Α΄ Κορ. 15,53). Και αλλού: Όταν το σώμα σαν το σπόρο μπαίνει στη γη, είναι φθαρτό· θα αναστηθεί όμως άφθαρτο· θάβεται άδοξο, θα αναστηθεί όμως ένδοξο· ενταφιάζεται ανίσχυρο, θα αναστηθεί όμως δυνατό. Ενταφιάζεται σώμα που ήταν εμψυχωμένο από ζωική φυσική δύναμη, θ΄ αναστηθεί όμως ζωοποιημένο από το Πνεύμα του Θεού (Α΄ Κορ. 15, 42-44), όπως το σώμα του Κυρίου μετά την ανάσταση, που περνάει από τις κλειστές θύρες (πρβλ. Ιω. 20, 26), που δεν κουράζεται, που δεν έχει ανάγκη από τροφή, ύπνο και νερό. Όπως λέει ο Κύριος, θα είναι όπως οι άγγελοι του Θεού (Ματθ. 22,30) και δεν θα έχει πλέον θέση ο γάμος, ούτε η τεκνογονία.
Γράφει λοιπόν ο απόστολος Παύλος: Διότι εμείς είμαστε πολίτες του ουρανού, απ΄ όπου και περιμένουμε να έρθει ο σωτήρας μας, ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Αυτός θα μεταμορφώσει το φθαρτό μας σώμα και θα το κάνει όμοιο με το δικό του ένδοξο σώμα (Φιλιπ. 3, 20-21), χωρίς φυσικά να εννοεί μεταβολή σε άλλη μορφή - Θεός φυλάξοι - αλλά μάλλον τη μετάβαση στην αφθαρσία από τη φθορά.
Θα ρωτήσει όμως κάποιος· πως ανασταίνονται οι νεκροί; Ω, τι απιστία και τι ανοησία! Αυτός που με μόνη τη θέλησή του μετέβαλε το χώμα σε σώμα, αυτός που πρόσταξε ώστε μια ελάχιστη ρανίδα του σπέρματος να μεγαλώνει μες στη μήτρα και να διαπλάθεται σταδιακά ο ποικιλόμορφος και πολύπλοκος (νέος) ανθρώπινος οργανισμός, πως δεν θα ήταν σε θέση το υπάρχον και αποσυντεθέν να το αναστήσει και πάλι; Και με ποιό σώμα έρχονται πάλι στη ζωή; Ανόητε! (Α΄ Κορ. 15,35). Αν δε σου επιτρέπει η πώρωσή σου να πιστεύεις στα λόγια του Θεού, πίστεψε έστω στα έργα του. Ο σπόρος που ρίχνεις εσύ στο χωράφι, δεν παίρνει ζωή αν πρώτα δεν πεθάνει· κι εκείνη την ώρα δεν σπέρνεις το σώμα του φυτού που πρόκειται να φυτρώσει, αλλά ένα γυμνό κόκκο είτε σταριού είτε κάποιου άλλου είδους. Ο Θεός δίνει σε κάθε σπόρο το σώμα του φυτού - καθώς θέλησε - και κάθε είδος σπόρου έχει δικό του είδος σώματος (Α΄ Κορ. 15, 36-38). Επομένως, πίστευε ότι τα σπέρματα θάβονται στα αυλάκια του χωραφιού, σαν μέσα σε τάφους. Ποιός έβαλε μέσα τους ρίζες, καλαμιά, φύλλα και στάχια πολύ λεπτά με άγανα; Δεν είναι ο Δημιουργός των όλων; Δεν τα έβαλε το πρόσταγμα εκείνου που τα δημιούργησε; Έτσι λοιπόν να πιστεύεις πως θα γίνει και η ανάσταση των νεκρών, με θεϊκή βούληση και νεύμα· διότι η δύναμη συνεργεί με τη βούληση.
Άρα, θα αναστηθούμε και οι ψυχές θα ενωθούν με τα σώματα, που θα γίνουν άφθαρτα και θα αποβάλουν τη φθορά, ενώ θα παρασταθούμε στο φοβερό βήμα του Χριστού (πρβλ. Ρωμ. 14, 10). Ο διάβολος, οι δαίμονές του και ο άνθρωπός του, δηλαδή ο αντίχριστος, θα παραδοθούν, μαζί με τους ασεβείς και αμαρτωλούς, στο αιώνιο πυρ (πρβλ. Ματθ. 15,41), όχι το υλικό σαν αυτό που έχουμε εμείς, αλλά εκείνο που γνωρίζει ο Θεός. Αντίθετα, όσοι έπραξαν τα αγαθά, θα λάμψουν όπως ο ήλιος (πρβλ. Ματθ. 13,43) μαζί με τους αγγέλους στην αιώνια ζωή και θα είναι μαζί με τον Κύριό μας Ιησού Χριστό· θα τον βλέπουν διαρκώς και θα τους βλέπει (πρβλ. Αποκ. 22,4) και θα απολαμβάνουν χωρίς τέλος τη χαρά που πηγάζει από αυτόν, καθώς θα τον υμνούν μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, στους άπειρους αιώνες των αιώνων. Αμήν. (Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου Πίστεως, ΕΠΕ 1, 558-570).
Απόδοση στη νεοελληνική (ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Π. ΛΕΚΚΟΣ)
www.imsamou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου