Ασύστολοι ψεύτες ήταν όσοι κυβερνητικοί παράγοντες – με επικεφαλής τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Οικονομικών – είπαν στον Ελληνικό Λαό ότι η προσφυγή μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ήταν «μονόδρομος».
Λύσεις υπήρχαν και μάλιστα πολλές. Χωρίς να συμφωνώ σε ολόκληρο το πλαίσιο των σχετικών προτάσεων της Αντιπολιτεύσεως υπενθυμίζω ότι και από τη Νέα Δημοκρατία και από τον ΣΥΡΙΖΑ και από το ΚΚΕ, υπεδείχθησαν πλείονες του ενός δρόμοι για να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα του Ελλείμματος και γενικώς των Χρεών του Εθνους. Πλην όμως ο Γ. Παπανδρέου και ο Παπακωνσταντίνου υπακούοντας, προφανώς, στις υποδείξεις ορισμένων εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ενωσι και προς παντός στην Ουάσιγκτον μας έριξαν στα δίχτυα του ΔΝΤ αγνοώντας κάθε άλλη λύσι.
Από την άλλη πλευρά, κυριολεκτικώς, έχω χάσει τον λογαριασμό των επαναλαμβανομένων άρθρων μου, από την ημέρα που ανεφύη το πρόβλημα, όπου κραύγαζα ο δυστυχής ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΚΙΝΑ της οποίας ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κεντρικής Τραπέζης τους ευθέως έχει (μέχρι και πρόσφατα) δηλώσει ότι εάν θέλει η Ελλάδα κάλλιστα μπορούμε εμείς να προσφέρουμε οικονομική στήριξη και μάλιστα με ευνοϊκούς όρους.
Επί τούτου ας σημειώσει ο Αναγνώστης ότι ο Νίκος Κοτζιάς, Καθηγητής Πανεπιστημίου και συνεργάτης του Γ. Παπανδρέου, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «VETO» της περασμένης Κυριακής (16 Μαΐου 2010) τόνισε ευθέως ότι θεωρεί λάθος τις θεωρίες περί «μονοδρόμου» και απηύθυνε βαριά κατηγορία προς το Υπουργείο Οικονομικών όχι για την «διαρροή» περί άντλησης κεφαλαίων από την Κίνα αλλά για την διάψευσί της. «Αυτοί που το διέψευσαν δεν εξυπηρετούσαν την Ελλάδα. Εστειλαν μήνυμα στις Δυτικές Αγορές ότι δεν έχουμε εναλλακτική δυνατότητα δανεισμού» τόνισε ο διαπρεπής συγγραφεύς και καθηγητής.
Ακόμη ο κ. Κοτζιάς απαντώντας σε ερώτησι του δημοσιογράφου Αγγελου Μοσχοβά («VETO») για τα περί «μονοδρόμου» εξέφρασε την άποψι ότι «η Κυβέρνησις κάνει μεγάλο λάθος να προσπαθεί να εγκλωβίσει την σκέψι του Λαού σε σχήματα Μονοδρόμου. Ετσι χάνει την δυνατότητα να αναζητήσει η ίδια και να εφαρμόσει εναλλακτικές λύσεις…»!
Και να σκεφθεί κανείς πως όλα τούτα τα λέγει ποιος; Ο ίδιος ο συνεργάτης του κ. Παπανδρέου!… Ο οποίος στην ίδια συνέντευξι λέγει, «έχω στεναχωρηθεί με την υποκατάστασι της πολιτικής από την λογιστική και κυρίως από την έλλειψη κοινωνικής δικαιοσύνης» και ότι «η Κυβέρνησι προσπαθεί να εξηγήσει σήμερα πόσο «ορθή και αναγκαία» είναι μια άδικη πολιτική. Εκεί δημιουργείται πεδίο κατάθλιψης ή εξέγερσης»!!!
Αν αυτά όλα τα λέγει ο συγκεκριμένος άνθρωπος με την συγκεκριμένη ιδιότητα άραγε τι πρέπει να πούμε εμείς για την κόλασι του ΔΝΤ όπου μας έστειλε η Κυβερνητική αυτή ηγεσία; Αναφερόμεθα όχι μόνον σε επιπολαιότητα και αναλγησία αλλά μοιραία πρέπει να οδηγηθούμε στην φοβερή υπόνοια: Μήπως ως απλός εντολοδόχος των διεθνών κέντρων εξουσίας ενήργησε ο κ. Παπανδρέου;
Παρεμπιπτόντως πρέπει, οπωσδήποτε, να αναφερθώ και σε ορισμένους πολιτικούς παράγοντες – κυβερνητικούς και μη – αλλά και σε κάποιους αφελείς που μετά την κυβερνητική απόφασι να εισέλθουμε στην κόλασι του ΔΝΤ προσπαθούν να μας πείσουν ότι το απονενοημένο αυτό διάβημα εμπεριέχει και την «θετική» πλευρά ότι έτσι μας δίδεται η ευκαιρία να… μπούμε στον σωστό δρόμο, καθώς είχαμε μάθει στην ασυδοσία! Αν είναι δυνατόν να κυκλοφορεί μια τέτοια ανοησία. Δηλαδή, τι πρέπει να σκεφθούμε; Ότι τα δύο τρίτα του λαού μας που καθημερινώς λογαριάζουν μέχρι και την τελευταία δεκάρα τους για να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, το είχαν ρίξει στην… σπατάλη και την ασυδοσία; Για όνομα του Θεού!
Υπενθυμίζω συνοπτικά, για μια ακόμη φορά τι σημαίνει η υπαγωγή μας στο ΔΝΤ και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Στήριξης:
α) Μειώσεις μισθών και συντάξεων (ακόμη και των πλέον χαμηλών) στον Δημόσιο και στον Ιδιωτικό τομέα
β) Κατάργηση – αρχίζοντας από μειώσεις – του δώρου Χριστουγέννων, του δώρου Πάσχα και του επιδόματος αδείας.
γ) Απολύσεις στο Δημόσιο.
δ) Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ήτοι απελευθέρωσι απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα.
ε) Σύνταξι για όλους στα 65 και αργότερα σε… άγνωστο χρόνο εργασίας καθώς θα εξαρτάται από το περιβόητο «προσδόκιμο» ηλικίας.
στ) Περικοπές στον τομέα Υγείας και δια των «ρυθμίσεων» στο Ασφαλιστικό ας ξεχάσουμε κεκτημένα δικαιώματα των εργατοϋπαλλήλων και των συνταξιούχων. Συν, βεβαίως, την επιβολή νέου ΛΑΦΚΑ.
Υπενθυμίζεται ότι δια της παραδόσεως των κλειδιών της χώρας μας στο ΔΝΤ δεν υπάρχει χρονικός ορίζοντας για έξοδο από αυτό. Πολύ περισσότερο από την στιγμή που δεν υπάρχει κανένα (σοβαρό) στοιχείο για την ύπαρξι ανάπτυξης. Ούτε για τώρα, ούτε για το μέλλον, αφού δεν υφίσταται στοιχειώδης υποδομή.
Δεν υπάρχει περίπτωσις να εξέλθουμε της κολάσεως αυτής που ακούει στο όνομα «ΔΝΤ». Χωρίς δε να θέλω να σας στενοχωρήσω, σας πληροφορώ ότι η είσοδός μας σ’ αυτό, θυμίζει τον Δάντη ο οποίος γράφοντας πριν από 700 έτη το περίφημο έργο του «Θεία Κωμωδία» στο περί εισόδου στην Κόλασι κεφάλαιο έγραφε «Εισερχόμενοι εγκαταλείψατε πάσαν ελπίδα». Εάν ζούσε σήμερα ασφαλώς θα έλεγε: «Εισερχόμενοι στο ΔΝΤ εγκαταλείψατε πάσαν ελπίδα», καθώς ο συγκεκριμένος οργανισμός σίγουρα είναι Κόλασις. Οσοι αμφιβάλλετε ρωτήστε τους Ούγγρους, τους Λετονούς και φυσικά τους Αργεντινούς.
Σε ό,τι αφορά τον κ. Παπανδρέου και την Κυβέρνησί του (την… σοσιαλιστική!) ας μην υφίσταται αμφιβολία ότι θα φύγει νύχτα και ως πολίτης των Ηνωμένων Πολιτειών – ας αφήσει αυτά τα σπαραξικάρδια «είμαι παιδί της Διασποράς» - θα μεταβεί στις ΗΠΑ από όπου θα έχει την δυνατότητα να θαυμάζει το κολασμένο, συγκεκριμένο έργο του. Ότι δηλαδή ενώ είχε άλλες λύσεις έστειλε τον Ελληνικό Λαό στα κάτεργα του Εβραιοαμερικανικού αυτού οργανισμού, στο ΔΝΤ.
Θα έλεγε κανείς ότι υπό ένα άλλο πρίσμα είδε και βλέπει ο κ. Παπανδρέου τούτο τον δύστυχο λαό. Θα έλεγε κανείς ότι μισεί θανάσιμα τούτο το λαό. Ή ότι δρα ως φερέφωνο (όπως προηγουμένως είπα) ξένων συμφερόντων και ότι δοθείσης της ευκαιρίας μάς εκδικείται για λογαριασμό τους – χειρότερο πρωθυπουργό δεν μπορούσε να έχει η χώρα. Ακόμη κι απ’ αυτούς που με τον άλφα ή βήτα τρόπο δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την σημερινή κατάστασι. Διότι αυτός, ο κ. Παπανδρέου είναι ο ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ του λαού μας.
Σωτήρης Ζαφειρακόπουλος
www.elora.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου