Ὁ Ἅγιος Θαλλέλαιος

Ἔζησε στὰ χρόνια του βασιλιᾶ Νουμεριανοῦ. Οἱ πλούσιοι ἀλλὰ εὐσεβεῖς γονεῖς Βερούκιος καὶ Ῥωμυλία, σὲ κάποια πόλη τοῦ Λιβάνου, ἀνέθρεψαν τὸ γιό τους Θαλλέλαιο σύμφωνα μὲ τὰ πρότυπά τους, δηλαδὴ τὸ νόμο τοῦ Εὐαγγελίου.

Ὁ Θαλλέλαιος, μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, πράγματι ἀποκρίθηκε στὴ διαπαιδαγώγηση τῶν γονιῶν του καὶ ἔγινε ἄνθρωπος πιστός, φιλεύσπλαχνος καὶ πολὺ ἐγκρατής.

Εὐφυέστατος καὶ πολὺ ἐπιμελὴς καθὼς ἦταν στὶς σχολικές του σπουδές, ἀκολούθησε τὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη. Σὰν γιατρός, ἀκολούθησε τὰ χνάρια τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ του Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐξασκοῦσε τὴν ἰατρικὴ ὄχι σὰν ἐπάγγελμα γιὰ τὴν ἀπόκτηση χρημάτων, ὅπως ἔκαναν οἱ περισσότεροι συνάδελφοί του, ἀλλὰ σὰν γνήσιος χριστιανὸς καὶ μιμητὴς τοῦ Χριστοῦ.
Ὅπου καὶ ἂν πήγαινε, «ἐλάλει αὐτοῖς περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, καὶ τοὺς χρείαν ἔχοντας θεραπείας ἰάσατο». Δηλαδή, μιλοῦσε στοὺς ἀνθρώπους γὰ τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ γιάτρευε ἐκείνους ποὺ εἶχαν ἀνάγκη θεραπείας.

Ἔτσι, ἀνακούφιζε τοὺς ἀνθρώπους σωματικά, ἀλλὰ συγχρόνως καὶ ψυχικὰ τοὺς στήριζε στὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα. Μ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπο, ὁ Θαλλέλαιος, πολλοὺς εἰδωλολάτρες ἀπὸ τὸ κρεβάτι τοῦ πόνου ὁδήγησε στὸ δρόμο τῆς σωτηρίας. Ὅμως, ἡ δραστηριότητά του αὐτὴ καταγγέλθηκε στὸν ἔπαρχο Τιβεριανό, πρὶν ὅμως τὸν συλλάβει, ὁ Θαλλέλαιος κατόρθωσε νὰ τοῦ ξεφύγει στὴν Κιλικία, ὅπου συνέχισε τὶς χριστιανικές του δραστηριότητες.

Ἐκεῖ ὅμως συνελήφθη ἀπὸ τὸν ἄρχοντα Θεόδωρο, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ ποικιλοτρόπως τὸν βασάνισε, τελικὰ τὸν Μάιο τοῦ 289 τὸν ἀποκεφάλισε.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Μαρτυρίου ἀνύσας τὸν ἀγῶνα Θαλλέλαιε, ἤσχυνας εἰδώλων τὴν πλάνην, τὴ γενναία ἀθλήσει σου• καὶ ὤφθης ἰαμάτων θησαυρός, παρέχων τᾶς ἰάσεις δωρεάν, τοὶς προστρέχουσιν ἐν πίστει τῷ σῷ ναῶ καὶ πόθω ἄνακραζουσι • δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ, πάσιν ἰάματα.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Ὁ Μάρτυς σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτοῦ, τὸ στέφος ἐκομίσατο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· ἔχων γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλεν ἔθραυσε καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ'.
Ἀθλοφόρε Ἅγιε καὶ ἰαματικὲ Θαλλέλαιε, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.

Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τῶν Μαρτύρων σύναθλος, ἀναδειχθεὶς καὶ ὁπλίτης, στρατιώτης ἄριστος, τοῦ Βασιλέως τῆς δόξης, γέγονας διὰ βασάνων καὶ τιμωρίας, ἔπαρσιν εἰδωλολατρῶν καταπατήσας, διὰ τοῦτο τὴν σεπτήν σου, ὑμνοῦμεν μνήμην σοφὲ Θαλλέλαιε.

Ὁ Οἶκος
Τὸν εἰς βάθη κακίας κατολισθήσαντα, τὸν ποικίλαις ἡδοναῖς καταχρασθέντα, καὶ ἐν τάφῳ δεινῆς ρᾳθυμίας κατακείμενον, ἔγειρόν με Ἅγιε τῇ ἐπιστασίᾳ σου, ἀναπτέρωσό μου τὸν νοῦν πρὸς τὴν θείαν ἀγάπησιν· σοὶ δίδου μοι λόγον, ἵνα κατ᾿ ἀξίαν ὑμνήσω τῶν σῶν θαυμάτων τὴν ἄβυσσον· ἐὰν γάρ μοι δῷς λόγον, κολληθήτω ἡ γλῶσσα μου τῷ λάρυγγί μου, ἐαν μὴ σοῦ μνησθῶ καὶ πόθῳ ἀναβοήσω· Διὰ τοῦτο τὴν σεπτήν σου ὑμνοῦμεν μνήμην σοφὲ Θαλλέλαιε.

Κάθισμα
Ἦχος δ'. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Φωτοειδὴς ἀναδειχθεὶς ἀθλοφόρος, τῆς ἀθεΐας σκοτασμὸν ἀπεκρούσω, καὶ πρὸς ποινὰς καὶ θάνατον ἐχώρησας· ὅθεν διανύσας σου τοὺς γενναίους ἀγῶνας, μέγιστον ἀντέλαβες, κληρουχίαν καὶ δόξαν, τὴν μηδαμῶς γενναῖε ἀθλητά, παρερχομένην, Θαλλέλαιε ἔνδοξε.

Μεγαλυνάριον
Ἔλαιον βλυστάνων διηνεκῶς, θείων ἰαμάτων, ὡς τῆς χάριτος ἰατρός, ψυχῶν καὶ σωμάτων, τὰ πάθη θεραπεύεις, Θαλλέλαιε θεόφρον, τῶν προσιόντων σοι.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον
Μάρτυρα Θαλλέλαιον ἰατρόν, Κῦρον Ἰωάννην, Παντελεήμονα καὶ Σαμψών, Ἑρμόλαον, Διομήδην, σὺν Τρύφωνι, Ἀνικήτῳ, καὶ Μώκιον αἰνοῦμεν, τοὺς Ἀναργύρους νῦν.

Ἕτερον Μεγαλυνάριον
Τὴν τριπλῆν Δυάδα τῶν ἰατρῶν, Ἀναργύρων θείων, τοὺς Κοσμᾶν καὶ Δαμιανόν, Ἰουλιανόν τε, σὺν Λεοντίῳ, Ἀνθίμῳ, Εὐπρέπιόν τε ἅμα, ὕμνοις τιμήσωμεν.


www.agiazoni.gr