του Γεωργίου Π. Παύλου
Αναπληρωτή Καθηγητή Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης
.
.
Εξοχότατο
Πρόεδρο της Δημοκρατίας
κ. Κάρολο Παπούλια
Πρωθυπουργό της Ελλάδας
Γιώργο Α. Παπανδρέου
Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων
Φίλιππο Πετσάλνικο
Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών
και Πάσης Ελλάδος
κ.κ. Ιερώνυμο
Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης
Αντώνη Σαμαρά
Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης
Θεόδωρο Πάγκαλο
Αρχηγούς των Πολιτικών Κομμάτων
Αλέκα Παπαρήγα
Γεώργιο Καρατζαφέρη
Αλέξη Τσίπρα
Τα Μέλη της Κυβέρνησης
Τα Μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου
της Εκκλησίας της Ελλάδος
Θέμα: Η κρίση της Οικονομίας και η κρίση του Ελληνισμού – Αγωνία προκειμένου η Ελλάδα να γίνει ο εαυτός της
Εξοχότατε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας,
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Κύριε Πρόεδρε της Βουλής των Ελλήνων,
Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος,
Κύριε Πρόεδρε της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης,
Κύριε Αντιπρόεδρε της Κυβέρνησης,
Κύριοι Αρχηγοί των Πολιτικών Κομμάτων,
Κυρίες, Κύριοι Υπουργοί,
Σεβασμιώτατοι,
Ως ακαδημαϊκός δάσκαλος και επιστήμονας και ως απλός Έλληνας πολίτης με κάθε σεβασμό και τιμή αλλά και με ελπίδα και εμπιστοσύνη στα πρόσωπά σας αισθάνομαι την ανάγκη να σας απευθύνω αυτή την επιστολή, ως κραυγή πόνου και αγωνίας για τον τόπο μας και την πατρίδα μας.
Η πρόσφατη κατασυκοφάντηση της Ελλάδας εξαιτίας της οικονομικής της κρίσης από ευρωπαϊκά ΜΜΕ μας αναγκάζει όλους να ξυπνήσουμε από το λήθαργο που μας έχει οδηγήσει στο χείλος μιας πρωτόγνωρης εθνικής καταρράκωσής μας, ένα λήθαργο που τόσο εσείς όσο και κάθε άλλος Έλληνας πολίτης δεν μπορεί να ανεχτεί.
Η σημερινή κρίση που ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία μας εκδηλώνεται ως πιθανότητα και δυνατότητα ενός είδους ιστορικού τέλους του ελληνικού κόσμου με την οικεία μέχρι σήμερα μορφή του, ή όπως συχνά ειπώθηκε ως δυνατότητα απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας, με όποιον τρόπο αυτό μπορεί να εννοηθεί, θέτει όλους προ των ιστορικών μας ευθυνών. Αισθανόμαστε ευθύνη απέναντι σε όσους στο παρελθόν εργάστηκαν ώστε να υφίσταται ο τόπος αυτός ως ελληνικός αλλά και σε όσους Έλληνες πολίτες θα κατοικούν εδώ στο μέλλον.
Βεβαίως, όσοι είμεθα ενήμεροι για την υφή και την ποιότητα του ελληνικού πολιτισμού και του ελληνικού πνεύματος γνωρίζουμε ότι πολλοί εκ των εγγύς ή μακρινών μας γειτόνων είναι έτοιμοι να αναλάβουν το βαρύ φορτίο της ιστορικής μας κληρονομιάς, εάν εμείς αποδειχθούμε ότι έχουμε κουραστεί να το φέρουμε στους ώμους μας.
Όμως αισθάνομαι ότι μέσα στην τεράστια αυτή ιστορική δοκιμασία της πατρίδας μας εσείς πράγματι αποτελείτε τη μεγάλη ελπίδα του τόπου και μπορείτε όντως με σοφία και σύνεση να προστατέψετε την ελληνική Πολιτεία και πατρίδα. Στην κατεύθυνση αυτή προσωπικά επιθυμώ, να μου συγχωρέσετε, να δοκιμάσω να συμβάλω με όσες σκέψεις ακολουθούν.
Ως απλός Έλληνας πολίτης θεωρώ ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια και γι’ αυτό θα πρέπει να ηγηθείτε της ενεργοποίησης όλων των Ελλήνων καλώντας σύσσωμο τον ελληνικό λαό όπου γης να εργαστεί έκαστος στο επίπεδό του, στηρίζοντας το σχεδιασμό που θα συναποφασίσετε ως ελληνική Πολιτεία και ως ελληνικό Κοινοβούλιο, για τη διάσωση της αξιοπρέπειας και της τιμής της Ελλάδας αλλά και για την εμπέδωση της αληθινής φιλίας των λαών στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο και την ευρύτερη περιοχή μας.
Βασικές Διαπιστώσεις
Πριν αναφερθώ στην ουσία όσων σκέφτομαι, σταχυολογώ ορισμένα στοιχεία που δείχνουν την σημερινή μας αδυναμία ως ελληνική κοινωνία αλλά και την δυνατότητα ριζικών ανατροπών του κλίματος που ζούμε.
• Στην Αθήνα διαβιεί περισσότερο από το μισό του ελληνικού πληθυσμού, προσπαθώντας να διασφαλίσει τα προς το ζην κυρίως μέσω απασχόλησής του σε κάθε είδους παροχή υπηρεσιών. Άρα, έχουμε υποβαθμίσει κατακόρυφα τη δυνατότητα πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής στην ελληνική περιφέρεια, χωρίς να αξιοποιούμε τις δυνατότητες του φυσικού περιβάλλοντος και μη δίνοντας έμφαση στην πραγματική πράσινη ανάπτυξη, ως τις ήπιες μορφές ενέργειας, την οικολογική γεωργία και κτηνοτροφία, τον πολιτιστικό και εκπαιδευτικό τουρισμό και άλλες αντίστοιχες αναπτυξιακές δραστηριότητες.
• Ταυτόχρονα, η ελληνική περιφέρεια -ιδιαίτερα στη βόρεια και ανατολική γεωγραφία μας- όπου αναπτύσσονται ποικιλότροπες εξωτερικές διεκδικήσεις, ευρίσκεται σε διαρκή δημογραφική και οικονομική – αναπτυξιακή υποβάθμιση, με συνέπεια την αύξηση της ανεργίας.
• Αναφέροντας ως παράδειγμα την περιοχή όπου ζω και εργάζομαι κατά τα τελευταία 30 χρόνια, την Θράκη, διαπιστώνω με θλίψη ότι στο ορεινό τμήμα της, δεν έχει υπάρξει –σκανδαλωδώς- τις τελευταίες δύο δεκαετίες ουδεμία ουσιαστική αναπτυξιακή διαδικασία, μολονότι έχουμε ως χώρα απορροφήσει 3 συνεχή Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης.
• Πέραν της ορεινής Θράκης που παραμένει ο πλέον υπανάπτυκτος χώρος της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην υπόλοιπη Θράκη παρατηρείται κατακόρυφη μείωση της βιομηχανικής απασχόλησης, αφού κλείνουν διαρκώς υπάρχοντα εργοστάσια που είχαν δημιουργηθεί τις προηγούμενες δεκαετίες, προκαλώντας μεγάλη αύξηση της ανεργίας. Εάν δεν προληφθεί αυτή η κατάσταση και δεδομένου ότι η φύση μισεί το κενό, πολύ σύντομα θα βρεθούμε προ απρόοπτων εξελίξεων.
• Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και σε άλλες καίριες επαρχίες της ελληνικής περιφέρειας, όπως σε νησιά του ανατολικού Αιγαίου και αλλού, όπου ο μόνιμος πληθυσμός βαίνει διαρκώς μειούμενος και η ανεργία καλπάζει.
• Τα ζητήματα που αφορούν στη μειονότητα στη Θράκη και το πρόσφατα ανακύψαν μεταναστευτικό πρόβλημα σε όλη την Ελλάδα δείχνουν λίαν δυσοίωνο το μέλλον, εάν δεν υπάρξουν άμεσες ενέργειες στην ορθή κατεύθυνση της δημοκρατικής ενσωμάτωσης όλων αυτών των κοινωνικών ομάδων στην ελληνική κοινωνία. Στο θέμα αυτό διαπιστώνουμε με αγωνία κατά τις τελευταίες δεκαετίες την ουσιαστική έλλειψη ενός ολοκληρωμένου στρατηγικού σχεδιασμού, ιδιαίτερα όσον αφορά στην αντιμετώπιση βασικών θεμάτων σχετιζόμενων με τη μουσουλμανική κοινωνία της Θράκης και την κοινωνία των τσιγγάνων, κάτι που σύντομα θα στοιχίσει ακριβά, διότι, όπως και σε άλλα ζητήματα, έτσι κι εδώ δεν προνοούμε επαρκώς και θα συρόμεθα πίσω από τα γεγονότα. Για το ζήτημα αυτό θα σας κοινοποιήσουμε αναλυτικότερη επιστολή και σχετική πρόταση.
• Το έτερο μείζον πρόβλημα εντοπίζεται στην παιδεία, η οποία κατά τις πρόσφατες δεκαετίες καθίσταται ολοένα και περισσότερο εργαλειακή και μηχανιστική, χωρίς να μπορεί να εμπνεύσει στους νέους ανθρώπους ένα βαθύ επιστημονικό - γνωσιολογικό, πολιτικό, κοινωνικό, ανθρωπιστικό, καλλιτεχνικό και πνευματικό όραμα. Η σύγχρονη μορφή παιδείας καθιστά δυστυχώς τους νέους της Ελλάδας αδύναμους να συνθέσουν την δημιουργικότητα με την έμπνευση και την αληθινή αγάπη για τη γνώση και την κοινωνική προσφορά, τροφοδοτώντας έτσι την ψυχοπαθολογία του παθητικού, μη συμμετοχικού και χωρίς κριτικό πνεύμα πολίτη που απλώς προσβλέπει σε μια θέση βολέματος και εργασίας στον δημόσιο τομέα και μια καλή σύνταξη. Με τον τρόπο αυτό αχρηστεύουμε χαρισματικές πραγματικά γενιές νέων, καθιστώντας τους κατ’ ουσία ανενεργούς και μη αποδοτικούς.
• Από αυτό το λήθαργο θα ξυπνήσουμε ή έχουμε αρχίσει κιόλας να ξυπνούμε με την παρούσα κρίση με οδυνηρό τρόπο. Ευχόμεθα δε το φαινόμενο αυτό να μην λάβει διαστάσεις πανικού, καθόσον η στείρα μηχανική μάθηση μη θέτοντας ως στόχο της την ουσιαστική και πολυεπίπεδη μόρφωση, τον έρωτα της γνώσης και την απόκτηση πολυεπίπεδης σοφίας και εμπειρίας, αποδυναμώνει εν πολλοίς το πνεύμα και το σώμα των νέων μας, με συνέπεια να καταλύονται οι αντιστάσεις και οι δυνατότητες της κοινωνίας.
• Η ελαττωματικότητα της παιδείας μας καθιστά την πλειονότητα των νέων ανθρώπων αδύναμη απέναντι τόσο στις τεχνολογικές – θετικές επιστήμες, όσο και στις ανθρωπιστικές. Το μειονέκτημα αυτό συνιστά το πλέον καίριο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας στις πρόσφατες δεκαετίες, μολονότι δαπανώνται υπέρογκα ποσά υπέρ της παιδείας και η Ελλάδα είναι γεμάτη με Πανεπιστημιακές Σχολές. Αυτό είναι ζήτημα που αφορά βεβαίως, πρωτίστως εμάς τους Πανεπιστημιακούς, αλλά και την Πολιτεία, η οποία θα πρέπει να προχωρήσει σε ένα καινοτόμο πλέον διάλογο, ακούγοντας και αξιοποιώντας τις φωνές όλων.
• Τα ποικίλα μέσα ενημέρωσης υποκείμενα στον επικίνδυνα απλοϊκό κερδοσκοπισμό, οι σύγχρονες μορφές μαζικής παιδικής διασκέδασης με κορυφαίο τραγικό στοιχείο και επακόλουθο την κάθετη αύξηση χρήσης ναρκωτικών στα σχολεία, ο χωρίς μοντέρνο περιεχόμενο ακίνδυνος «μοντερνισμός» των εκπαιδευτικών και ο συνολικός «ωχαδερφισμός» της ελληνικής κοινωνίας, αχρηστεύουν το πνεύμα των νέων ανθρώπων καθιστώντας τους κουρασμένους και γηρασμένους έφηβους.
• Η παρούσα κρίση φανερώνει το χαμηλό επίπεδο παιδευτικού και μορφωτικού χαρακτήρα των ΜΜΕ αλλά και την αδυναμία τους να συμβάλουν στην ανάπτυξη κριτικού πνεύματος και να εξυγιάνουν τον κοινωνικό βίο.
• Η παρούσα κρίση αποδεικνύει και την κρίση εν πολλοίς του πολιτικού κόσμου και την αδυναμία του τρόπου της σύγχρονης πολιτικής πράξης με κύριο γνώρισμα την κερδοσκοπική και πελατειακή σχέση πολιτικών κομμάτων και λαού.
• Προσωπικά, με επώδυνο τρόπο διαπιστώνω κάθε νέα ακαδημαϊκή χρονιά ότι οι πρωτοετείς φοιτητές έχουν ξεχάσει -αμέσως μόλις φύγουν από το Λύκειο κατάκοποι από την εργώδη προσπάθεια εισαγωγής τους στα Α.Ε.Ι.- ακόμη και απλές γνώσεις, για τις οποίες οι γονείς των πλήρωσαν στην παραπαιδεία χιλιάδες ευρώ.
• Στο Πανεπιστήμιο, εν πολλοίς, συνεχίζεται η μηχανική μάθηση με αυτοσκοπό την απόκτηση ενός πτυχίου και όχι τη μύηση στην Επιστήμη, την Έρευνα, την Καινοτομία και την ώριμη σύζευξη Επιστήμης, Τεχνολογίας, Πολιτισμού και Ανάπτυξης.
Βέβαια, μέσα σε όλο αυτό το αρνητικό πλαίσιο της ελληνικής παιδείας δεν μπορούμε να αποκρύψουμε το ότι κατά την πολυετή επαφή μας με μαθητές και φοιτητές διαπιστώνουμε κάτι το ουσιαστικό και ελπιδοφόρο. Και εννοούμε τη σωζόμενη, γνήσια, βαθειά και αμείωτη αγάπη και ικανότητα των νέων παιδιών, μαθητών και φοιτητών για γνώση, ουσιαστική μάθηση και δημιουργία σε όλα τα επίπεδα, κάτι που μας θέτει όλους, δασκάλους, σχολεία, πανεπιστήμια και πολιτεία προ των ευθυνών μας απέναντι τους.
Όλα τα ανωτέρω με αναγκάζουν ως πανεπιστημιακό δάσκαλο να εκτίθεμαι με αυτήν την επιστολή μου απέναντί σας και να διακυβεύω την ξένοιαστη ζωή του Πανεπιστημίου, ξεχνώντας κάθε δική μου αξιοπρέπεια και κινδυνεύοντας να θεωρηθώ ίσως από συμπολίτες μου ως γραφικός ή ρομαντικός, πιστεύοντας πως είναι δυνατόν να εργαστούμε όλοι από κοινού για την αντιστροφή αυτού του πολυπρόσωπου νοσηρού φαινομένου στον τόπο μας. Διότι, εάν δεν το επιχειρήσουμε και δεν το πετύχουμε, οι καιροί θα μας εκδικηθούν ανελέητα ως άτομα, ως κοινωνία και ως έθνος.
Το ερώτημα που απασχολεί σήμερα κάθε Έλληνα πολίτη συγκλίνει στο πώς είναι δυνατόν η Ελλάδα να αλλάξει εποχή και να βγει πραγματικά νικώσα και όχι ηττημένη από την παρούσα κρίση; Προφανώς όχι μόνον με δάνεια, τα οποία απλώς επιδεινώνουν και επιμηκύνουν το πρόβλημα χωρίς να το επιλύουν. Ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος και όλα τα κόμματα θα πρέπει να συμφωνήσουν σε ένα βασικό εθνικό σχεδιασμό που θα ακολουθηθεί πιστά κατά τα επόμενα χρόνια, ανεξαρτήτως του ποια πολιτική παράταξη θα κυβερνά τον τόπο.
Μετά από τις ανωτέρω διαπιστώσεις, θεωρώ ότι σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος και η ελληνική κοινωνία θα πρέπει να συναποφασίσουν –με όποιες θυσίες- για τη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης του λαού προς την πολιτεία, προκειμένου να επιτευχθεί μια ριζική αλλαγή στα ελληνικά δεδομένα. Διότι είναι ακατανόητο η Ελλάδα μετά από αρκετές δεκαετίες δημοκρατικού βίου και εισροής ιδιαίτερα σημαντικών οικονομικών πόρων, αλλά και μια πρωτοφανή ανάπτυξη τα τελευταία 20 χρόνια, να φθάνει σήμερα στα πρόθυρα πτώχευσης και να υπάρχουν εργατικά μεροκάματα των 600 ευρώ, όταν για το ενοίκιο μόνο απαιτούνται 200 ή 300 ευρώ τουλάχιστον.
Εάν θέλουμε να είμαστε αυστηροί και τίμιοι με τους εαυτούς μας θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι τα λάθη μας είναι πολλαπλά και πολυ-επίπεδα και δεν έχουμε περιθώρια να φορτώνουμε ο ένας τις ευθύνες στον άλλο.
Διότι εάν το σημερινό αδιέξοδο δεν αντιμετωπιστεί με πνεύμα σοφίας από όλους μας και από κάθε πλευρά του πολιτικού κόσμου και της ελληνικής κοινωνίας, αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει σε αλυσιδωτή αντίδραση αποσταθεροποίησης.
Ενδεικτικές Προτάσεις
Μερικές πρωτογενείς σκέψεις που μπορούν να εξελιχθούν σε ολοκληρωμένο εθνικό σχεδιασμό είναι οι ακόλουθες:
• Πριν από όλα, αυτό που πρέπει πρωτίστως να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού είναι η ομοψυχία όλων των Ελλήνων σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Αυτό σημαίνει ειδική μέριμνα και στήριξη για τις φτωχές και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
• Τα πολιτικά κόμματα πρέπει να αναπτύξουν γόνιμη αυτοκριτική καθώς και νέα αισθητήρια και κριτήρια πολιτικής πράξης και θεωρίας. Να εγκαταλείψουν την μέχρι τώρα πελατειακή τους αντίληψη χάριν μιας οραματικής και διαρκώς αυτοκρινόμενης αντίληψης της λειτουργίας του εαυτού τους. Ακόμη, να προχωρήσουν -ιδιαίτερα δε τα κόμματα εξουσίας- στην αξιοποίηση των αρίστων σε κάθε περίπτωση και σε κάθε εκδοχή του πολιτικού βίου.
• Τα ελληνικά ΜΜΕ θα πρέπει να αναπτύξουν τον εκπαιδευτικό και μορφωτικό χαρακτήρα τους, να απεγκλωβιστούν -χάριν της ποιότητας- από το μονοδιάστατο κριτήριο της υψηλής τηλεθέασης και να συμβάλουν μέσω κατάλληλων εκπομπών στην ωρίμανση, εξυγίανση και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας προς κάθε κατεύθυνση. Να συμβάλουν στην ανάπτυξη κριτικού πνεύματος, κοινωνικού αισθητηρίου για την ποιότητα κοινωνικού βίου και σύγχρονου κοινωνικού οράματος.
• Ο πολιτικός κόσμος και σύνολη η πνευματική ηγεσία του τόπου να ηγηθούν και να εμπνεύσουν στους Έλληνες πολίτες ένα όραμα για το μέλλον της Ελλάδας και του σύγχρονου Ελληνισμού σε τοπικό, βαλκανικό και διεθνές επίπεδο. Το όραμα αυτό πρέπει να είναι βαθιά ριζωμένο στο ιστορικό μας παρελθόν και τη διαχρονική πολιτιστική και πνευματική μας κληρονομιά και ταυτόχρονα προκλητικά καινοτόμο προς το μέλλον και δυναμικά ανανεούμενο, σύμφωνο προς τα σύγχρονα διεθνή δεδομένα. Αυτό θα καταστήσει αποδεκτές στην ελληνική κοινωνία τις όποιες απαιτούμενες θυσίες για την έξοδο από την κρίση και την αύξηση του δημόσιου αποθεματικού.
• Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρωθυπουργός, ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και οι αρχηγοί όλων των υπολοίπων πολιτικών δυνάμεων των άλλων κομμάτων καθώς η Εκκλησία και οι λοιποί κοινωνικοί φορείς, να συνεργαστούν και να καλέσουν ολόκληρο τον ελληνικό λαό και τους ομογενείς να ενισχύσουν μέσω δωρεών το ειδικό εθνικό ταμείο που συστήνεται για το σκοπό αυτό και θα λειτουργεί μέχρι την άρση της κρίσης, αφού βέβαια ο ελληνικός λαός ενημερωθεί επαρκώς και πειστεί για μια πραγματική αναγέννηση της ελληνικής πολιτείας, για ένα νέο ελληνικό όραμα και για την αρμόζουσα θέση της Ελλάδας στη σύγχρονη παγκόσμια κοινωνία.
• Παράλληλα, άμεση δημιουργία μίας εθνικής δεξαμενής σκέψης, που θα λειτουργεί κάτω από το γραφείο του Πρωθυπουργού, στην οποία θα μπορούν να συνεισφέρουν επιστήμονες, διανοούμενοι, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες και όποιοι άλλοι, αναφορικά με όλα τα μεγάλα σύγχρονα θέματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Μια τέτοια δεξαμενή σκέψης κατάλληλα αξιοποιούμενη θα μπορούσε να συμβάλει σε ένα κύμα αναδημιουργίας της Ελλάδας σε κάθε επίπεδο, οικονομία, επιστήμη, τεχνολογία, τέχνη, πολιτισμό.
• Ουσιαστική αναβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας προκειμένου να δημιουργούνται υπεύθυνοι και ευαίσθητοι Έλληνες πολίτες μέσα από τη βαθειά γνώση της γλώσσας, της ιστορίας, της τέχνης, της φιλοσοφίας και την κατάργηση της παρούσας μηχανικής, εργαλειακής και άψυχης εκπαίδευσης που αχρηστεύει την νοητική και πνευματική υγεία και αυθεντική δημιουργικότητα των νέων ανθρώπων.
• Επανίδρυση της Δημόσιας Διοίκησης προκειμένου να είναι συνεργατική και αυτοοργανούμενη, λειτουργικά καινοτόμα, να επικοινωνεί και να σχεδιάζει ολιστικά και πολυεπίπεδα, να αξιοποιεί τα νέα επιστημονικά δεδομένα και τις νέες τεχνολογίες, να προσλαμβάνει νέα δεδομένα και να συνθέτει νέες προτάσεις, νέες δομές, νέες λειτουργίες. Να δονείται αρμονικά σε πλάτος και βάθος από ένα όραμα προσφοράς στον άνθρωπο, την κοινωνία, την Πολιτεία και τον πολιτισμό. Εν τέλει, να αποτελεί ζωντανό και δημιουργικό σώμα της Πολιτείας και της κοινωνίας και να είναι συγχρόνως ο νους, η καρδιά, τα χέρια και τα πόδια της.
• Λειτουργική σύνδεση και συνεργασία της Δημόσιας Διοίκησης με το Πανεπιστήμιο και άλλους φορείς παιδείας, έρευνας, ανάπτυξης.
• Ανάπτυξη νέας στρατηγικής και αναθέρμανση της πρωτογενούς και δευτερογενούς οικονομίας αλλά και της οικονομίας παροχής υπηρεσιών στο διεθνή χώρο, αξιοποιώντας το σύγχρονο ελληνικό επιστημονικό τεχνικό δυναμικό, στην Ελλάδα και στον χώρο της ομογένειας.
• Πιο συγκεκριμένα, επείγει η δημιουργία νέων οικονομιών με έμφαση στην πράσινη ανάπτυξη, η δημιουργία οικολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας, η επένδυση σε νέες μορφές τουρισμού, οικοτουρισμού, αγροτουρισμού, επιστημονικού τουρισμού, η δημιουργία διεθνών κέντρων γλώσσας και πολιτισμού με δυνατότητα υποδοχής τουριστών με ειδικά ενδιαφέροντα η δημιουργία εν πλώ τουρισμού και αυτοοργανούμενων οικονομικών, πολιτιστικών και επιστημονικών νησίδων σε ιστορικούς χώρους στα μεγάλα ιστορικά κέντρα στην νησιωτική και περιφερειακή Ελλάδα.
• Σύνδεση πανεπιστημίων, πολυτεχνείων και ινστιτούτων με την οικονομική ανάπτυξη με έμφαση στις νέες τεχνολογίες και δημιουργία όρων εξ’ αποστάσεως προσφοράς εξειδικευμένης εργασίας.
• Δημιουργία θετικού κλίματος προσέλευσης διεθνών επενδυτών στην ελληνική επικράτεια. Ενίσχυση των Ελλήνων επιχειρηματιών, ιδίως των μικρομεσαίων, δανεισμός προς το κράτος από μεγάλους Έλληνες επιχειρηματίες και με κατάλληλα ανταποδοτικά προς αυτούς οφέλη.
• Νέος στρατηγικός σχεδιασμός, με συμμετοχή όλων των πολιτικών δυνάμεων, για εξυγίανση και ισχυροποίηση του ευρωπαϊκού προσώπου της Ελλάδος. Διακομματική επιτροπή ελέγχου και αξιολόγησης της διαδικασίας επανάκτησης του χαμένου κύρους και της χαμένης ευρωπαϊκής αξιοπιστίας της Ελλάδας.
• Ουσιαστική αξιοποίηση της ιδιότητας κράτους-μέλους της Ε.Ε. για την επιστημονική, τεχνολογική, πολιτιστική συνεργασία με χώρες της Αφρικής, της Μεσογείου, της Νοτιοανατολικής Ευρώπης αλλά και ευρύτερα.
• Δημιουργία νέας στρατηγικής για την ουσιαστική ενδυνάμωση του υπάρχοντος Τουρισμού, όπως επιδότηση εισιτηρίων και διαμονής, εθνική τουριστική λαχειοφόρος αγορά μέσω του διαδικτύου, ποσόστωση διαμονής και μετακίνησης, ενδυνάμωση πολιτιστικού, εκπαιδευτικού, συνεδριακού τουρισμού, καλλιτεχνικού τουρισμού.
• Ενεργοποίηση του εσωτερικού δανεισμού μέσω κρατικών εθνικών ομολόγων και άλλων συναφών σχεδιασμών.
• Αναδιοργάνωση του θεσμού των εθνικών λαχείων και άλλων συναφών δράσεων του ΟΠΑΠ, προκειμένου να προσελκύσει μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής και να σχεδιαστούν ειδικές λαχειοφόρες αγορές για την ενίσχυση της εθνικής Οικονομίας.
• Σχεδιασμός και λήψη μέτρων με άμεση επίβλεψη από το Γραφείο του Πρωθυπουργού για την στήριξη και την ανάπτυξη περιοχών με ειδικά προβλήματα, όπως η Θράκη και το ανατολικό Αιγαίο, καθότι η ανάπτυξη των περιοχών αυτών επείγει και δεν θα πρέπει να επηρεαστεί με οποιονδήποτε τρόπο από αυτήν την κρίση.
• Παράλληλα και συγχρόνως με όλα τα ανωτέρω, κινητοποίηση και αξιοποίηση της παγκόσμιας κοινωνίας των επιστημόνων, διανοουμένων, δημοσιογράφων, καλλιτεχνών και άλλων ανθρώπων που καλλιεργούν φιλικά προς την Ελλάδα αισθήματα, μέσω διεθνών συμποσίων, συνεδρίων, εκδηλώσεων και λοιπών δράσεων, προκειμένου να προβληθεί διεθνώς η συνεχής και αμείωτη συμβολή της Ελλάδας και των Ελλήνων στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά και την παγκόσμια ειρήνη και συναδέλφωση της ανθρωπότητας. Διότι ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Ψυχρός Πόλεμος παρήλθαν για τους άλλους δημοκρατικούς λαούς και μόνον η Ελλάδα συνεχίζει αναγκασμένη να υπόκειται σε μία ιδιότυπη αφανή και διαρκή «εμπόλεμη» κατάσταση μέχρι και σήμερα.
Με τις σκέψεις αυτές, Εξοχότατε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κύριε Πρωθυπουργέ, Κύριε Πρόεδρε της Βουλής των Ελλήνων, Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Κύριε Πρόεδρε της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Κύριε Αντιπρόεδρε της Κυβέρνησης, Κύριοι Αρχηγοί των Πολιτικών Κομμάτων, Κυρίες, Κύριοι Υπουργοί, Σεβασμιώτατοι, πιστεύω ότι συμβάλλω κατά το δυνατόν ως Έλληνας πολίτης και από τη θέση του πανεπιστημιακού δασκάλου, στην αντιμετώπιση της παρούσας κρίσης, η οποία μπορεί πράγματι να αποτελέσει σταθμό μιας νέα εποχής για τα ελληνικά δεδομένα.
Με ιδιαίτερη τιμή, εκτίμηση και σεβασμό,
Γεώργιος Π. Παύλος
Αναπλ. Καθηγητής Πολυτεχνικής Σχολής
Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης
www.zoiforos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου