Ιστορίες...ορθοπεταλιάς!

Μένουν σε διαφορετικές πόλεις, έχουν διαφορετική ηλικία, καθημερινό πρόγραμμα, εργασιακό περιβάλλον και τρόπο ζωής. Ενα κοινό στοιχείο τούς ενώνει: η αγάπη τους για το ποδήλατο

ΕΛΛΗ ΙΣΜΑΗΛΙΔΟΥ

Στα μάτια του μέσου Ελληνα,που πιθανότατα έχει να ανεβεί στο ποδήλατο από την εποχή που πήγαινε σχολείο, όλοι οι ποδηλάτες φαντάζουν περίπου ίδιοι. Στην πραγματικότητα, η ποδηλατική κοινότητα είναι μια πολύχρωμη ομάδα που αποτελείται από διαφορετικούς ανθρώπους οι οποίοι
αποφάσισαν να ανεβούν στη σέλα ο καθένας για τους δικούς του λόγους και με τους δικούς του όρους. Αντισυμβατικοί ή συντηρητικοί, αθλητικοί ή χαλαροί, στο βουνό ή στην πόλη, οι έλληνες ποδηλάτες κάθε ηλικίας κυκλοφορούν ανάμεσά μας κουβαλώντας ο καθένας τη δική του προσωπική φιλοσοφία.Ενα κοινό στοιχείο τούς ενώνει:η αγάπη τους για το ποδήλατο.

Μυρτώ Λεμπεσοπούλου,22
απόφοιτος Παντείου Πανεπιστημίου
TΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ
«Για μένα το ποδήλατο σημαίνει άσκηση, επαφή με τη φύση και χαλάρωση. Τις ήρεμες ώρες του Σαββάτου, με τον ρυθμό της μουσικής στα αφτιά και παρέα το παλιό μου mountain bike, δεν υπάρχει καλύτερη διασκέδαση από τις βόλτες κοντά στο σπίτι μου στην Παλιά Πεντέλη. Θαυμάζω το θάρρος των ανθρώπων που παίρνουν το ποδήλατο στο κέντρο για να πηγαίνουν στη δουλειά τους μέσα από τους μποτιλιαρισμένους δρόμους- απλώς εγώ δεν είμαι έτσι. Το ποδήλατο είναι κέφι και ξεγνοιασιά, δεν θα μπορούσα ποτέ να το συνδέσω με τόσο... άγχος».

TΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ: Το παλιό μου mountain bike. Δεν είναι η τελευταία λέξη της τεχνολογίας αλλά για τις σαββατιάτικες βόλτες μου είναι μια χαρά.

H ΔΙΑΔΡΟΜΗ: Διαδρομές σε χώμα στο άλσος της Παλαιάς Πεντέλης.

Αλέξανδρος Τσαρούχης, 26
ηλεκτρολόγος μηχανικός
O ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ

«Ποτέ δεν ήμουν ο κλασικός λάτρης του ποδηλάτου, αλλά όταν το αυτοκίνητό μου βρέθηκε εγκλωβισμένο στο συνεργείο για μεγάλο χρονικό διάστημα, έπρεπε να σκεφθώ μια πρακτική και οικονομική λύση. Κάποιοι φίλοι μού πρότειναν το ποδήλατο (αφού το κάνουν οι Αγγλοι, γιατί όχι κι εγώ;) και η σκέψη μού κέντρισε το ενδιαφέρον: άρχισα να ψάχνω μετά μανίας ιδέες ώστε να κάνω το “πείραμα ποδήλατο” να δουλέψει! Πώς θα κάνω την απόσταση Κηφισιά- κέντρο καθημερινά με ποδήλατο χωρίς να χάνω πολύ χρόνο; Θα αγοράσω πτυσσόμενο ποδήλατο, το οποίο επιτρέπεται και στο μετρό, ώστε το μεγαλύτερο τμήμα της διαδρομής να γίνεται με ΗΣΑΠ και μετρό. Γίνεται να είμαι ποδηλάτης με πουκάμισο και σακάκι χωρίς να φτάνω στη δουλειά σαν ιδρωμένος αθλητής; Γίνεται με κατάλληλη μεθοδολογία στην ποδηλασία: σταθερός ρυθμός, προσοχή σε λάσπες ή λακκούβες και στις μεγάλες ανηφόρες δεν διστάζω να... πάρω το ποδήλατο στα χέρια! Και φυσικά μια καθαρή αλλαξιά παραμένει πάντα στο γραφείο, διά παν ενδεχόμενο».

TΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ: Πτυσσόμενο ποδήλατο πόλης, το λεγόμενο «σπαστό city bike», το οποίο επιτρέπεται στο μετρό. Απαραίτητοι ιμάντες για το πακετάρισμα και τη μεταφορά του. Κόστος από 300 ευρώ.

H ΔΙΑΔΡΟΜΗ: Κηφισιά- κέντρο (μετ΄ επιστροφής) καθημερινά: ποδήλατο στην Κηφισιά ως τον σταθμό του ΗΣΑΠ, ηλεκτρικός ως τον σταθμό Αττική, αλλαγή σε μετρό ως Μεταξουργείο και ποδήλατο ως το γραφείο.

Σπύρος Κουκίδης,50
πολιτικός μηχανικός
O ΕΠΙΜΟΝΟΣ

«Το ποδήλατο είναι σαν προέκταση του εαυτού μου: όπως εσείς φοράτε τα παπούτσια σας, εγώ ανεβαίνω στο ποδήλατό μου! Τα τελευταία χρόνια κυκλοφορώ αποκλειστικά με ποδήλατο στους δρόμους της πόλης και στο παλιό εθνικό και επαρχιακό δίκτυο σε ακτίνα 60 χλμ. από το κέντρο της πόλης για όλες τις επαγγελματικές υποχρεώσεις μου.

Υστερα από χρόνια ποδηλασίας ανάμεσα στα αυτοκίνητα ακούγεται απίστευτο ότι το μοναδικό μου ατύχημα έμελλε να το πάθω στον ποδηλατόδρομο της παραλίας Θεσσαλονίκης λόγω σύγκρουσης με έναν απρόσεκτο... πεζό. Το αποτέλεσμα ήταν να χειρουργηθώ για πολλαπλά κατάγματα στην κλείδα. Μόλις βγήκα από το νοσοκομείο ανέβηκα και πάλι στο ποδήλατο με το χέρι στον γύψο! Οσο και αν γκρινιάζουν οι φίλοι και η οικογένειά μου, νιώθω ότι δεν υπάρχει τίποτε που θα μπορούσε να με κάνει να εγκαταλείψω το ποδήλατο».

TΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ: Διαφορετικού τύπου, ανάλογα με τη διαδρομή. Μountain bike με 21 ταχύτητες για διαδρομές με μεγάλες ανηφόρες. Κόστος από 800 ευρώ. Αγωνιστικό ποδήλατο («ποδήλατο κούρσας») από ανθρακονήματα για μεγάλες αποστάσεις (κόστος από 2.000 ευρώ). Απαραίτητο το κράνος.

H ΔΙΑΔΡΟΜΗ: Το οδικό δίκτυο της Θεσσαλονίκης και το παλιό επαρχιακό και εθνικό δίκτυο εκτός πόλης. Ποτέ από τον ποδηλατόδρομο διότι «είναι για χαλαρές βόλτες, όχι για ποδηλασία με ρυθμό».

Λεναρέτα Χωμενίδου,54
γιατρός
H ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ

«Οταν ήμουν μικρή λάτρευα την αίσθηση ελευθερίας που μου έδινε το ποδήλατο, στην πορεία όμως το εγκατέλειψα και ενσωματώθηκα στην “κουλτούρα του αυτοκινήτου”. Η ιδέα να επιστρέψω στο δίτροχο ήταν του γιου μου και ομολογώ ότι ήμουν αρνητική: είχα να ανεβώ στο ποδήλατο από τα 20, πώς θα ξαναγινόμουν ποδηλάτισσα μετά τα 50; Μέχρι που ένα πρωί βρήκα το παλιό μου ποδήλατο επισκευασμένο και γυαλισμένο στην πόρτα του σπιτιού μου! Από τον γιο μου, φυσικά. Δεν μπορούσα να του το αρνηθώ και έκαναμε αρκετές επιφυλάξεις- την πρώτη μου διαδρομή σπίτι- δουλειά. Ηταν υπέροχη εμπειρία: η ήρεμη διαδρομή δίπλα στη θάλασσα, ο ζεστός αέρας στο πρόσωπο, η ίδια αίσθηση ελευθερίας που ένιωθα μικρή. Από τότε το χρησιμοποιώ καθημερινά και κάθε πρωί ξυπνάω με καλύτερη διάθεση».

TΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ: Παλιό «γυναικείο» ποδήλατο με μεγάλους τροχούς, διαγώνιο άξονα και καλάθι για την τσάντα. Απλό, φθηνό και άνετο.

H ΔΙΑΔΡΟΜΗ: Παραλιακός πεζόδρομος της Θεσσαλονίκης και «ασφαλείς» ποδηλατόδρομοι που περνούν από πεζοδρόμια και πλατείες. Ποτέ στο οδικό δίκτυο με τα αυτοκίνητα.

Νίκος Μουζάκης, 24
φοιτητής Φαρμακευτικής
O ΑΘΛΗΤΗΣ

«Το ποδήλατο αποτελεί όχι μόνο στοιχείο της φιλοσοφίας μου αλλά και εξαιρετικό μέσο μεταφοράς, γι΄ αυτό και το χρησιμοποιώ καθημερινά για όλες τις μετακινήσεις μου στην πόλη. Το Σαββατοκύριακο, όμως, το mountain bike μου μετατρέπεται σε προπονητικό εργαλείο που ανεβάζει την αδρεναλίνη στα ύψη μέσα από αθλητικές εξορμήσεις στα βουνά γύρω από την πόλη. Είναι μία από τις λίγες πρακτικές απαντήσεις στις καθημερινές μας εξαρτήσεις- όσο πιο πολύ το χρησιμοποιούμε τόσο περισσότερο αφήνουμε πίσω μας αμάξι, τσιγάρα, καναπέ και junk food. Γι΄ αυτό κι εγώ προσπαθώ να είμαι όσο πιο συχνά γίνεται πάνω στη σέλα, σαν να λέμε πάνω... στη μαγική μου σκούπα. Αν στη βόλτα μου έχω κιόλας την ευκαιρία να “πατάω χώμα”, τότε μιλάμε για πρωτόγονα συναισθήματα!».

TΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ: Μountain bike υψηλών προδιαγραφών με 27 ταχύτητες και καλή ανάρτηση. Κόστος από 1.000 ευρώ. Απαραίτητα το κράνος και προστατευτικά για τους καρπούς.

H ΔΙΑΔΡΟΜΗ: Τις καθημερινές κάθε είδους διαδρομή μέσα στην πόλη (εντός ή εκτός ποδηλατοδρόμου). Τα Σαββατοκύριακα αθλητικές εξορμήσεις στα βουνά.

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=333352&dt=23/05/2010