Να τραβήξουμε όλοι μαζί το καζανάκι

Oικογένεια Μητσοτάκη, Μαντέλης, Άκης, Φλώρος και πάει λέγοντας. Όλοι οι παραπάνω βουτηγμένοι στη διαφθορά. Οι διάφοροι Χριστοφοράκοι, ήταν το όχημά τους στη διαιώνιση των προνομίων τους, σε ένα καθ' όλα ανήθικο αλλά «θεσμοθετημένο» δούναι και λαβείν, στο οποίο εμπλέκονται πολιτικοί, γραφειοκράτες, δημοσιογράφοι και λογής-λογής παρατρεχάμενοι. «Κοινωνικές σχέσεις», μπορεί να αποκαλούν οι εμπλεκόμενοι τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Εμείς το λέμε βούρκο και σαπίλα. Έτσι απλά, βάζοντας ένα τέλος σε life-style εικονικές πραγματικότητες. Το γαϊτανάκι των αποκαλύψεων σχετικά με τα έργα και τις ημέρες της ηθικά και συντόμως και πολιτικά ξοφλημένης αστικής «ελίτ» (εδώ γελάνε), η οποία κυβερνά τον τόπο ανελλιπώς από το 1974 και μετά, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το τι πρέπει να συμβεί από εδώ και πέρα: αφαίρεση των καρκινικών πολιτικών όγκων από το κοινωνικό σώμα. Για να στυλώσουμε τον τόπο, να πάρουμε και πάλι τα πράγματα στα χέρια μας ως έθνος, να φροντίσουμε το σπίτι, να το ανακαινίσουμε. Θέλει, είναι η αλήθεια, πολύ βάψιμο. Η εγκατάλειψη το ρήμαξε... Ήρθαν άλλωστε και πολλοί απρόσκλητοι ένοικοι, χωρίς να χτυπήσουν την πόρτα.

Ανήκεστος βλάβη
«Φάγαμε» λοιπόν την «αποχουντοποίηση», «φάγαμε» την αποκατάσταση της γενιάς του Πολυτεχνείου και την εμπέδωση της ιδεολογικοπολιτικής κυριαρχίας της και παρατηρούμε τώρα την πρόκληση της ανήκεστου βλάβης που επέφεραν όλα αυτά στο έθνος, στην πατρίδα και στο κοινωνικό σώμα. Υπεστήκαμε γόνους και γόνους, τρεις γενεές σε κάποιες περιπτώσεις, αφήσαμε να μας κυβερνήσουν τεμπέληδες και ανάξιοι, ανίδεοι και τυχοδιώκτες, διαβρωμένοι και διεφθαρμένοι, τιποτένιοι, οσφυοκάμπτες και δειλοί. Ήταν ο καθρέπτης μας; Όχι. Δεν ήταν. Εμείς από το βήμα αυτό πάντοτε προειδοποιούσαμε. Κάποιοι άλλοι ήλπιζαν, επένδυσαν, αλλά μετά ανέχτηκαν και έδωσαν, αν και είχαν ενδείξεις. Πολλοί βολεύτηκαν και αποστασιοποιήθηκαν από την αλήθεια, το καθήκον, την παράδοση, την προσπάθεια και την κοινωνική συνεισφορά. Δεν θα κολλήσουμε στις λεπτομέρειες των σκανδάλων που κυριαρχούν στην επικαιρότητα. Αυτές τις παρέχουν απλόχερα τα αποπροσανατολιστικά «δελτία» της διαπλοκής, νομίζοντας ότι ξεφορτώνοντας το έρμα του συστήματος μπροστά στα αδηφάγα μάτια της αιμοδιψούς κοινής γνώμης, θα κατευνάσουν τη λαϊκή οργή. Όμως, είναι πλέον αργά για τα λαμόγια, πολύ αργά. Γιατί πλέον δεν κρίνονται μόνο πρόσωπα, αλλά και το όλο καθεστώς που κυβερνά τη χώρα διαλύοντάς την, επί 36 συναπτά έτη.

Καιρός ν' αλλάξουμε
Η Δημοκρατία (τους)... Μια λέξη την οποία εξευτέλισαν οι ίδιοι οι «υπέρμαχοί» της, δεξιά και αριστερά. Από εκεί και πέρα, οι ίδιοι αυτοί οι επιβήτορες της εξουσίας, καθόρισαν τις εξελίξεις... Ας πρόσεχαν. Το πιο γελοίο, πάντως, είναι η προσπάθεια των κομμάτων εξουσίας να πείσουν ότι τα ίδια αυτοκαθάρωνται. Θα τιμωρηθούν δηλαδή κάποιοι ήδη απαξιωμένοι και κατά τα άλλα... ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Θα αναβαθμιστούν ως υπέρμαχοι της κάθαρσης, ξαναζητώντας την ψήφο μας. Είναι καιρός τώρα που το σύστημα καταρρέει, η σκυτάλη να περάσει σε άλλα χέρια. Καθαρά χέρια. Μέσα από διαδικασίες που θα επιβάλει το κοινωνικό σώμα, διαδικασίες που θα συμβάλλουν στην αναγέννηση ενός επαναστατικού λαϊκού κινήματος. Διαδικασίες από μια νέα πατριωτική βάση, που αποβάλλοντας τα μικροαστικά σύνδρομα που καθήλωσαν την κοινωνία μας στην καταναλωτική αποχαύνωση και στην παραίτηση, θα αναζητήσει ένα νέο εθνικό πεπρωμένο, μακριά από ορθολογισμούς και αστικούς, όσο και υποκριτικούς, καθωσπρεπισμούς. Και αυτό απαιτεί ακτιβισμό, θυσίες, κόπο και διάθεση για σύγκρουση με το κατεστημένο. Είναι καιρός συναγωνιστές να αλλάξουμε. Να ντύσουμε τις ζωές μας με όραμα, πολιτική και κοινωνική περιπέτεια και με μία λέξη, προσπάθεια. Δεν είμαστε όλοι πλασμένοι να μετέχουμε επών, αυτό είναι κατανοητό. Εξάλλου, σε πολλούς από εμάς δεν το επιτρέπουν οι συνθήκες ή οι συμβάσεις της ζωής. Μπορούμε όμως να δώσουμε τη μάχη μας, όπου βρισκόμαστε: στη δουλειά, στη γειτονιά, στην παρέα. Παντού. Μια καλή κουβέντα για την πατρίδα, για ό,τι συνιστά το διαχρονικό ελληνικό θαύμα, μια βοήθεια στον Έλληνα που μάχεται δίπλα μας για την οικογένειά του και την επιβίωσή του, μια παρέμβαση σε μια αδικία κατά Έλληνα, αρκούν για να κάνουν τη διαφορά. Το σύστημα καταρρέει. Η δικομματική κατάρα που ρήμαξε τη χώρα και την υποδούλωσε σε αλλότρια συμφέροντα, πρέπει να μας αδειάσει τη γωνία. Αλλιώς, τα σκατά της θα μας πνίξουν. Ήδη, η δυσοσμία που το γνωστό κτίριο στο κέντρο αποπνέει, έχει φτάσει τα ρουθούνια όλων μας. Ας εκφράσουμε λοιπόν την αποστροφή μας σε όλους όσους αποπειράθηκαν να κλέψουν το μέλλον των παιδιών μας. Τους τρόπους τους ξέρουμε. Όπου τους βλέπετε, γυρίστε τους την πλάτη. Μαύρο!


www.elkosmos.gr