Η σκοτεινή μοίρα των κεραυνοβολημένων

Μπορεί πολλοί από τους ανθρώπους που χτυπήθηκαν από κεραυνό και επέζησαν να θεωρούνται τυχεροί, ωστό­σο αρκετοί παραπονούνται για συχνούς πόνους, επει­σόδια κρίσεων πανικού και βαριάς νοητικής σύγχυσης

Δεν είναι λίγες οι φορές που ακραία καιρικά φαινόμενα πλήττουν την καλοκαιρινή περίοδο ακόμα και πόλεις με ήπιο κλίμα, προκαλώντας όχι μόνο υλικές καταστροφές αλλά και ανθρώπινες τραγωδίες.

Τη σφοδρότητα των καλοκαιρινών καταιγίδων αλλά και το σχετικά σπάνιο φαινόμενο συνεχούς «βομβαρδισμού» από κεραυνούς βίωσε τις τελευταίες ημέρες και η χώρα μας.

Η ανθρώπινη τραγωδία από μια τέτοιου είδους θεομηνία μπορεί να οφείλεται συνήθως στους ορμητικούς χειμάρρους και πλημμύρες που πλήττουν μια κατοικημένη περιοχή, ωστόσο κανείς δεν πρέπει να υποτιμά τον κίνδυνο που ελλοχεύει στις ηλεκτρικές εκκενώσεις της ατμόσφαιρας και το ενδεχόμενο της πτώσης ενός κεραυνού.

Αρκετοί άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από κεραυνό, διαπράττοντας το μοιραίο λάθος να αναζητήσουν κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας, καταφύγιο κάτω από ένα δέντρο, ενώ κάποιοι άλλοι είχαν την ατυχία να βρεθούν μόνοι, εκτεθειμένοι σε ανοιχτό χώρο, λειτουργώντας ως αλεξικέραυνο...

Αυτό όμως που αποτελεί έκπληξη είναι το γεγονός πως ελάχιστοι γνωρίζουν, σύμφωνα με την καθηγήτρια Ιατρικής στο πανεπιστήμιο του Σικάγου, Μαίρη Αν Κούπερ, ότι το να επιζήσει κανείς έπειτα από «χτύπημα» κεραυνού αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση, καθώς μόλις ένας στους δέκα «κεραυνόπληκτους» χάνουν τη ζωή τους.

Η Αμερικανίδα επιστήμονας είναι μία από τους λιγοστούς ειδικούς στην έρευνα των κεραυνών και επικεφαλής της Οργάνωσης Αυτοβοήθειας των Πληγέντων από Κεραυνό, η οποία διοργανώνει κάθε χρόνο το διεθνές συνέδριο των επιζήσαντων «κε­ραυνόπληκτων» στο Τενεσί των ΗΠΑ.

Διεθνές συνέδριο
Τα μέλη της «κοινωνίας» υπερβαίνουν τα 1.400, εκ των οποίων αρκετοί προέρχονται από χώρες του εξωτερικού.

Το φετινό 20ό συνέδριο το οποίο διεξήχθη προ περίπου ενός εικοσαημέρου στο Πίτζεον Φοργκ του Τενεσί «φιλοξένησε» μερικές εκατοντάδες επιζήσαντες «κεραυνόπληκτους», οι οποίοι παρόλο που παρέμειναν ζωντανοί μετά το «χτύπημα», κάνουν λόγο για μια εφιαλτική καθημερινότητα.

Πολλοί από αυτούς παραπονούνται για συχνούς, ανεξήγητους, πόνους στο σώμα, επεισόδια κρίσεων πανικού και βαριάς νοητικής σύγχυσης. Σε όλα τα παραπάνω έρχεται να προστεθεί η αμφισβήτηση των ισχυρισμών τους τόσο από την ιατρική κοινότητα όσο και από τον κοινωνικό τους περίγυρο, χαρακτηρίζοντάς τους αμφότεροι ως υποχόνδριους...

«Αυτό το συνέδριο είναι ο μοναδικός χώρος, όπου μπορώ να απαντήσω με επιτυχία στην ερώτηση πώς πραγματικά αισθάνομαι», τονίζει στο γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel», ο Τζιμ Σεγκνέρι, μέλος της οργάνωσης.

Στο τριήμερης διάρκειας συνέδριο παρέχονται μεταξύ άλλων συμβουλές στα μέλη από ειδικούς, ενώ λίγο πριν από το πέρας των διεργασιών, διεξάγεται ψηφοφορία για την ανάδειξη του «Επιζήσαντος της χρονιάς».

Κάτοχος ενός εκ των τίτλων είναι η Λίντα Κούπερ, η οποία έζησε αρκετά χρόνια στη Φλόριντα και μετακόμισε το 1993 στη Βόρειο Καρολίνα. Μέχρι σήμερα έχει «χτυπηθεί» τέσσερις φορές από κεραυνό.

Επί 15 χρόνια, ο Στιβ Μάρσμπερν προσπαθεί να πείσει τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας ότι υπήρξε θύμα κεραυνού. Εχει υποβληθεί μέχρι σήμερα σε 38 χειρουργικές επεμβάσεις για την αποκατάσταση των βλαβών στη σπονδυλική στήλη του, ωστόσο αδυνατεί να πείσει τους αρμόδιους για τη φύση της αναπηρίας του.

Στις αρχές της δεκαετίας του '90 ίδρυσε τον σύλλογό του, διοργανώνοντας την πρώτη παγκόσμια συνάντηση ομοιοπαθών του. Μέχρι σήμερα έχει αποτρέψει 17 «κεραυνόπληκτους» από την αυτοκτονία...

Ανδρέας Κατσούλης
akatsoulis@pegasus.gr

www.ethnos.gr