Ο πρόεδρος του Οικονομικού Ινστιτούτου Ιfo του Μονάχου αναφέρεται στην κρίση και στις εναλλακτικές λύσεις της χώρας μας
ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ θεωρεί το μορατόριουμ, δηλαδή την παύση πληρωμών, στην ελληνική οικονομία ο καθηγητής Οικονομίας και Δημοσιονομικών του Πανεπιστημίου του Μονάχου και πρόεδρος του Οικονομικού Ινστιτούτου Ιfo Χανς Βέρνερ Ζιν. O επικεφαλής του διακεκριμένου οργανισμού πιστεύει
πως η αντιμετώπιση του γιγάντιου,όπως το χαρακτηρίζει,ελλείμματος είναι σχεδόν απίθανη. Τονίζει ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να μετατραπεί σε Ανατολική Γερμανία σε περίπτωση κατά την οποία οι λοιπές ευρωπαϊκές χώρες αναλάβουν τα χρέη της καιεπισημαίνει το σενάριο μιας πιθανής εσωτερικής υποτίμησης ύψους ως και 30%.Υπογραμμίζει δε ότι θα ήταν ακόμη καλύτερο αυτό να συνέβαινε με παράλληλη επιστροφή στη δραχμή, πράγμα που όμως θα «σκότωνε» τις ελληνικές τράπεζες, όπως ομολογεί. Ο κ.
Βέρνερ Ζιν τάσσεται υπέρ της αύξησης του ΦΠΑ, καθιστά αναγκαία την άγρια δίωξη και σύλληψη της φοροδιαφυγής, «χρεώνει» την αποσταθεροποίηση αρκετών κρατών της ευρωζώνης στους χαλαρούς κανόνες καιχαρακτηρίζει τη Γερμανία συνυπεύθυνη για τα ελληνικά ελλείμματα. Υπερασπίζεται τη θέσπιση διαδικασίας ημι-χρεοκοπίας στην ΕΕκαι καταλήγει λέγοντας ότι πρώην «πρωταθλητές»όπως η Ελλάδα θα χρειαστεί πλέον να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις.
-Πρόσφατα δηλώσατε ότι η ελληνική τραγωδία δεν έχει λύση.Γιατί το πιστεύετε αυτό;
«Συγγνώμη αν αυτό ακούγεται αποθαρρυντικό, δεν ήταν όμως αυτό που εννοούσα. Αντίθετα, ενθαρρύνω τον ελληνικό λαό να προσπαθήσει σκληρά, ούτως ώστε να ξεπεράσει τις σημερινές δυσκολίες του και του εύχομαι καλή τύχη».
- Τότετι ακριβώς εννοούσατε; «Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας είναι το γιγάντιο έλλειμμα. Οπως, για παράδειγμα, εκείνο το κομμάτι της υπέρβασης των ελληνικών εισαγωγών έναντι των εξαγωγών που δεν χρηματοδοτείται από τις κεφαλαιακές μεταβιβάσεις, αλλά από τις εισαγωγές κεφαλαίου. Αυτό είναι που βρίσκω τραγικό, διότι δεν υπάρχει εύκολη διέξοδος από τη συγκεκριμένη κατάσταση».
- Ποιες άλλες εναλλακτικές λύσεις διακρίνετε;
«Η πρώτη θα ήταν να πληρώσουν οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες ένα ακόμη μεγαλύτερο μερίδιο των υπερβολικών εισαγωγών αγαθών στην Ελλάδα. Αυτό, όμως, θα μετατρέψει την ΕΕ σε ένωση μεταβιβάσεων και θα οδηγήσει σε αύξηση του ευρωσκεπτικισμού, υποσκάπτοντας έτσι τη σταθερότητά της. Μάλιστα, δεν θα αποτελούσε καλή λύση ούτε για την Ελλάδα, διότι θα μετατρεπόταν σε κράτος μεταβιβάσεων, όπως η Ανατολική Γερμανία ή η Νότια Ιταλία, οι οποίες είναι παγιδευμένες σε χαμηλό αναπτυξιακό επίπεδο ».
- Δεν μπορεί να γίνει κάτι διαφορετικό;
«Η δεύτερη εναλλακτική λύση θα ήταν να προχωρήσει η Ελλάδα σε εσωτερική υποτίμηση, μέσω ενός ακραίου προγράμματος λιτότητας, μειώνοντας μισθούς και κατεβάζοντας τιμές. Πιστεύω ότι είναι απαραίτητο η υποτίμηση να φθάσει τουλάχιστον το 20%, ενώ ίσως θα ήταν απαραίτητο να ξεπεράσει και το 30%! Αυτό προφανώς θα ασκούσε τεράστιες πιέσεις στην ελληνική κοινωνία. Ωστόσο, ακόμη και η ολοκληρωτική εξολόθρευση του δημοσίου ελλείμματος δεν θα αρκούσε, διότι θα μείωνε το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών μόνο κατά το ήμισυ».
- Δεν υπάρχει άλλο σενάριο; «Η τρίτη εναλλακτική λύση θα ήταν η Ελλάδα να αποχωρήσει από τη ζώνη του ευρώ και να υποτιμήσει τη δραχμή σε αντίστοιχα μεγέθη. Αν αυτό συνοδευτεί από μορατόριουμ στο χρέος παρόμοιας τάξεως, τότε η ανταγωνιστικότητα γρήγορα θα εκτοξευθεί, αλλά θα οδηγήσει σε ένα “bank run”, δηλαδή σε μαζική ανάληψη καταθέσεων, εξέλιξη που θα προκαλούσε χρεοκοπία στις τράπεζες. Τότε οι τράπεζες θα έπρεπε να επανιδρυθούν και η Ευρωπαϊκή Ενωση θα μπορούσε να βοηθήσει προς αυτήν την κατεύθυνση».
- Ποια θα ήταν η καλύτερη συνταγή για τα δημοσιονομικά της Ελλάδας;
«Πρέπει να αυξήσει δραστικά τον ΦΠΑ και επιπροσθέτως να διευρύνει τη φορολογική βάση της, καταπολεμώντας τη φοροδιαφυγή. Χρειάζεται μια οικονομική αστυνομία όπως η ιταλική και ένα αυστηρό σύστημα φορολογικών εσόδων όπως το γερμανικό».
- Αρκετά μέλη της ευρωζώνης αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Πιστεύετε ότι υπό αυτές τις συνθήκεςτο κοινό νόμισμα έχει μέλλον;
«Κατά την άποψή μου το ευρώ ουδέποτε απειλήθηκε, και μάλιστα σήμερα ανακτά την ισχύ του. Αυτό, όμως, που απειλήθηκε ήταν η σταθερότητα ορισμένων ευρωπαϊκών κρατών- εντός και εκτός ευρωζώνης-, τα οποία στο παρελθόν χαρακτηρίζονταν από υπερβολικά χαλαρούς περιορισμούς στα δημόσια και ιδιωτικά οικονομικά τους».
«Ναι, υπό την έννοια ότι ο πιστωτής αναλαμβάνει την ευθύνη του- αν ο οφειλέτης έχει αθετήσει τις υποχρεώσεις του- καθώς δεν ήταν αρκετά προσεκτικός όταν δάνειζε τους πόρους του, χωρίς να αξιώνει επαρκείς εγγυήσεις. Γι΄ αυτό και πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να υπάρξει μορατόριουμ στο χρέος που θα οδηγήσει τους πιστωτές στο να αποποιηθούν κάποιες από τις απαιτήσεις τους. Μακράν οι πρώτοι πιστωτές του ελληνικού χρέους απεδείχθησαν οι γαλλικές τράπεζες, ενώ οι γερμανικές έρχονται δεύτερες».
- Πώς μπορεί η Ευρωπαϊκή Ενωση να επιστρέψει στον ενάρετο κύκλο της ανάπτυξης; Το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης μπορεί τελικά να βοηθήσει;
«Ομολογουμένως το Σύμφωνο χρειάζεται να ενδυναμωθεί, συμπεριλαμβάνοντας την αυτόματη επιβολή ποινών στους παραβάτες. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι η θέσπιση μιας διαδικασίας ημι-χρεοκοπίας που θα καθορίζει τι θα συμβεί, αν μια χώρα δεν μπορέσει να πληρώσει τις οφειλές της».
- Γιατί οι «πρώην χελώνες τρέχουν σαν γαζέλες»όπως έχετε γράψει; «Διότι οι τράπεζές τους δεν τολμούν να επενδύσουν τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό και γιατί επιλέγουν να βρουν νέους πελάτες στις χώρες τους. Αυτό θα δημιουργήσει έκρηξη στον τομέα των κατασκευών αντίστοιχη με αυτήν που βίωσαν οι χώρες εισαγωγής κεφαλαίου προ της κρίσης».
- Και ποια είναι η μοίρα των «πρώην πρωταθλητών»;
«Επειτα από μια περίοδο ταχείας ανάκαμψης οι “μεταγγίσεις αίματος” έχουν πλέον διακοπεί και το σώμα θα πρέπει να μάθει να υποστηρίζει τον εαυτό του από μόνο του».
«Η Γερμανία έχει δώσει πολύ αίμα στην Ελλάδα»
Προ ημερών, ο κ. Ζιν υπογράμμισε τη ραγδαία επιστροφή της Γερμανίας στον κύκλο της ανάπτυξης και μάλιστα σχολίασε με νόημα ότι«την τελευταία δεκαετία υπό το κράτος του ευρώ,η Γερμανία έχει χάσει πολύ αίμαμέσα από μεταγγίσεις αίματος σε οικονομίες όπως η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ελλάδα και η Ιρλανδία».Πρόκειται για την ίδια «γραμμή» στην οποία κινήθηκε και μάλλον ξεπέρασε την περασμένη Τρίτη και ο γερμανός υπουργός Οικονομικών κ.Β. Σόιμπλελέγοντας ότι«η αλληλεγγύη της ΕΕ και της Γερμανίας προς την Ελλάδα δεν είναι μονόδρομος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου