Κάνουν μεροκάματα στη «βιομηχανία» του σεξ!!!

Η ανεργία και οι χαμηλοί μισθοί αναγκάζουν όλο και περισσότερους νεολαίους να στραφούν στην παροχή... σεξουαλικών υπηρεσιών για να συμπληρώσουν άκοπα το εισόδημά τους

Η 22χρονη Σόφι, φοιτήτρια σε δραματική σχολή, φοράει το δικτυωτό της καλσόν, τα ψηλά της τακούνια, την αποκαλυπτική μίνι φούστα, την ακόμη αποκαλυπτικότερη μπλούζα, ρίχνει μια τελευταία ματιά στον καθρέπτη και αφού σκεπαστεί με μια γκαμπαρντίνα, φεύγει για το προγραμματισμένο ραντεβού της με... τον πελάτη.

Το πρωί φοιτήτρια και το βράδυ... ιερόδουλη, η Σόφι είναι μία από τις ολοένα και περισσότερες Ευρωπαίες, Καναδές, Αμερικανίδες, ακόμη και Κινέζες σπουδάστριες οι οποίες στρέφονται στη βιομηχανία του σεξ (υπηρεσίες μασάζ, στριπτίζ, γυμνές φωτογραφήσεις, ερωτικές ταινίες, πορνεία) για να χρηματοδοτήσουν τις ολοένα ακριβότερες σπουδές τους.

Ενδεικτικά, το 16,5% των Βρετανών φοιτητών δηλώνει πως θα εργαζόταν στη βιομηχανία του σεξ και το 11% αυτών πως θα έπιανε δουλειά ως «συνοδός», προκειμένου να μπορέσει να ανταποκριθεί οικονομικά στις απαιτήσεις της ανώτατης εκπαίδευσής του. Τουλάχιστον αυτό προκύπτει από δημοσκόπηση σε πανεπιστήμιο του Λονδίνου και δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Sex Education».

Αυξημένα έξοδα
Οσο για τους Βρετανούς που έχουν, υπό το οικονομικό βάρος των σπουδών τους, ήδη περάσει από τη θεωρία στην (ερωτική) πράξη, αυτοί φέρονται να έχουν υπερδιπλασιαστεί σε αριθμό την τελευταία δεκαετία. Συγκεκριμένα, στην ερώτηση εάν γνωρίζουν συμφοιτητές τους που να εργάζονται στην ερωτική βιομηχανία, το ποσοστό των σπουδαστών που απαντά θετικά αυξήθηκε από 3% που ήταν το 1999 σε 25% το 2010 και συνεχίζει να ανεβαίνει.

«Περιμένουμε πως ο συγκεκριμένος αριθμός θα συνεχίσει να αυξάνεται, όσο αυξάνονται τα φοιτητικά έξοδα», σημειώνει χαρακτηριστικά ο ψυχολόγος του λονδρέζικου Πανεπιστημίου Κίνγκστον και επικεφαλής της σχετικής έρευνας, Ρόναλντ Ρόμπερτς, για τον οποίο το πρόβλημα ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1998, με την απόφαση της τότε κυβέρνησης των Εργατικών να επιβάλει δίδακτρα στα πανεπιστήμια και να αντικαταστήσει τα φοιτητικά βοηθήματα με φοιτητικά δάνεια. Ηταν να μη γίνει η αρχή.

Από τη στιγμή που έγινε, τα έξοδα δεν θα μπορούσαν παρά να ακολουθήσουν ανοδική πορεία. Χαρακτηριστικά, η εταιρεία ερευνών Push.co.uk υπολόγιζε το περασμένο καλοκαίρι (πριν από την ανακοίνωση των νέων αυξήσεων στα δίδακτρα) πως όσοι Βρετανοί πάρουν πτυχίο τον Ιούλιο του 2011, θα βγουν από το πανεπιστήμιο χρωστώντας περί τις 21.000 στερλίνες (25.000 ευρώ) έκαστος.

Οσο για τους ιθύνοντες της «ροζ» αγοράς, εκμεταλλευόμενοι την οικονομική αδυναμία των σπουδαστών σε συνδυασμό με την υπερπροβολή σεξουαλικών προτύπων, προσπαθούν να προσελκύσουν νέο αίμα με δόλωμα αγγελίες πολλά υποσχόμενες και συχνά παραπλανητικές.

«Θα μπορούσα να στοιβάζω προϊόντα σε σούπερ μάρκετ για πέντε στερλίνες την ώρα αλλά εγώ επέλεξα να κάνω μια δουλειά η οποία σου επιτρέπει να βγάζεις πολλά λεφτά σε μικρό χρονικό διάστημα και ταυτόχρονα να έχεις χρόνο για τις εργασίες», δήλωνε προ διετίας τους «Times» η Κάθριν, τότε δευτεροετής φοιτήτρια η οποία, εργαζόμενη ως ιερόδουλη δύο νύχτες την εβδομάδα, κέρδιζε πάνω από 3.500 ευρώ μηνιαίως.

Εγραψαν βιβλίο
Υπάρχουν και κάποιοι που προχώρησαν ακόμη παραπέρα μεταφέροντας την εμπειρία τους σε βιβλίο.

• Η Γαλλίδα Laura D, φοιτήτρια ισπανικών και ιταλικών, ξεκίνησε να εργάζεται ως συνοδός στα 18 της.
• Η Γερμανίδα Αλεξάντρα Αντεν, φοι­τήτρια Καλών Τεχνών, εργαζόταν ως ιερόδουλη για 6 χρόνια.
• Η Ιταλίδα Σόνια Ρόσι, φοιτήτρια μαθηματικών, εργαζόταν ως πόρνη στο Βερολίνο.

Στη Γαλλία
Το πρωί φοιτητές, το βράδυ συνοδοί

Παρόμοια με τη Βρετανία είναι η κατάσταση και στη Γαλλία, όπου, σύμφωνα με υπολογισμούς της φοιτητικής ένωσης SUD, πάνω από 40.000 φοιτητές χρηματοδοτούν τις σπουδές τους (και πληρώνουν τα αστρονομικά ενοίκια σε πόλεις όπως το Παρίσι) προσφέροντας σεξουαλικού τύπου υπηρεσίες. Οι αστυνομικές Αρχές, από τη μεριά τους, υπολογίζουν το συγκεκριμένο πλήθος σε 15.000 με 20.000 άτομα. Ενδεικτικά, σε δημοσκόπηση που έγινε το 2006 στο Πανεπιστήμιο Paul Sabatier της Τουλούζης, από τους 30.000 φοιτητές οι 545 δήλωσαν πως είχαν σε κάποια φάση κάνει ένα πέρασμα από τη βιομηχανία του σεξ.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ
gskafidas@pegasus.gr

Ρωσία
Στην πορνεία από τα 15 τους για ένα... μπουκάλι βότκα

Σε ένα επάγγελμα όπως όλα τα υπόλοιπα, απαλλαγμένο από ενοχές, εξελίσσεται η πορνεία στη Ρωσία. Oπως αναφέρει το ρωσικό περιοδικό Ogoniok, πλέον το να εκδίδεται κάποιος δεν θεωρείται ανήθικο και κατακριτέο, αλλά μάλλον ένας τρόπος να κερδίζει χρήματα και να αποκτά αγαθά που η οικονομική κρίση δεν θα του επέτρεπε ούτε καν να ονειρευτεί.

Είναι εντυπωσιακά τα αποτελέσματα δημοσκόπησης που επικαλείται το περιοδικό και σύμφωνα με την οποία το 61% των ερωτηθέντων γυναικών θεωρεί ότι είναι «παράλογο» να διατηρεί κανείς σχέσεις που δεν αποφέρουν υλικό όφελος.

Με βάση παλιότερη οικονομική μελέτη που έγινε για την πορνεία, υπολογίζεται ότι ο τζίρος της αγοράς σεξ στη Ρωσία ξεπερνά σήμερα τα 900 εκατομμύρια δολάρια, ποσό που δεν θεωρείται εξωφρενικό για το μέγεθος της χώρας.

Ωστόσο -όπως επισημαίνει το άρθρο- ο παραπάνω «κύκλος εργασιών» αναφέρεται κυρίως σε εκδιδόμενες για τις οποίες η πορνεία είναι ο βασικός τρόπος να κερδίσουν τα προς το ζην, χωρίς να σημαίνει ότι το επιλέγουν οπωσδήποτε οι ίδιες, αφού είναι συχνό το φαινόμενο της βίαιης εξώθησης στην πορνεία.

Υπάρχουν όμως και πολλές γυναίκες ή άντρες που εκδίδονται περιστασιακά και δεν λαμβάνουν πάντα μετρητά για τις υπηρεσίες τους, αλλά μπορεί να πληρώνονται σε? είδος:. με ένα αυτοκίνητο, με μια εξυπηρέτηση όπως η αποπληρωμή ενός χρέους ή η προσφορά θέσης εργασίας.

Η εκπόρνευση δεν είναι μόνο επίπτωση της ανέχειας, αλλά και απόρροια της επιθυμίας για κατανάλωση, ακόμη και όταν το ταμείο είναι μείον. Το φαινόμενο είναι πιο έντονο μεταξύ των νέων που στρέφονται στην πορνεία για να εξασφαλίσουν αλκοόλ και ναρκωτικά. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι ο μέσος ηλικιακός όρος των ατόμων που εκδίδονται έχει πέσει από τα 18 έτη στα 15 ή στα 14.

Δ. ΡΑΓΙΑ

www.e-go.gr