Η θαυματουργός εικόνα "Παναγίας της Κεράς"απο το χωριό Μονή του Δημου Ανατολικού Σελίνου

Η θαυματουργός εικόνα "Παναγίας της Κεράς"απο το χωριό Μονή του Δημου Ανατολικού Σελίνου

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Ἡ ἀρετὴ τῆς σιωπῆς



Oἱ πρῶτοι πατέρες εἶχαν τὴ σιωπὴ ὡς ἀρετὴ ἀρετῶν καὶ ὡς ἀπόδειξη προόδου στὴν ἀρετή. Καὶ ἐπεδίωκαν νʹ ἀποκτήσουν μὲ πολλοὺς κόπους καὶ προσπάθειες αὐτὴ τὴ μητέρα τῶν ἀρετῶν. Καὶ οἱ πνευματικοὶ
πατέρες ἐξασκοῦσαν τοὺς μαθητές τους σʹαὐτήν. Κάποιος μοναχὸς εἰσῆλθε σʹἕνα μοναστήρι καὶ ζήτησε ἀπὸ τὸν ἡγούμενο νὰ τὸν κάμει καλόγηρο. Καὶ αὐτὸς τοῦ εἶπε γιὰ νὰ τὸν δοκιμάσει: «Ἀπʹ ὅτι βλέπω ἐσὺ
δὲν φαίνεσαι νὰ προοδεύεις σὲ καμιὰ ἀρετή. Ὅμως ὡς κανόνα ἔχε τοῦτο. Νὰ μὴν ὁμιλεῖς καθόλου. Οὔτε μιὰ λέξη δὲν θὰ βγαίνει ἀπὸ τὸ στόμα σου. Οὔτε προσευχὴ θὰ ὑποψιθυρίζης. Οὔτε εἰς τὴν ἐκκλησία θὰ ψάλλεις. Ἐὰν σὲ ἐρωτήσει ἄλλος ἀδελφὸς ἢ κοσμικὸς περὶ τινός πράγματος, δὲν θὰ τοῦ ὁμιλήσεις. Θὰ ζεῖς καὶ θὰ πολιτεύεσαι ὡς ἄλαλος. Ἐὰν κάμεις ἔτσι, ἴσως ὁ Θεὸς καὶ σὲ εὐσπλαγχνιστεῖ καὶ σὲ κοσμήσει μὲ κάποια ἀρετὴ καὶ σωθεῖς». Καὶ ὁ μοναχὸς ἔκαμε ὅπως τοῦ εἶπε ὁ ἡγούμενος. Ἦταν σιωπηλός. Πράος, εἰρηνικός. Οἱ ἄλλοι μοναχοὶ μὲ νοήματα τοῦ ὑπεδείκνυαν τί νὰ κάμει. Καὶ αὐτὸς πρόθυμος καὶ μὲ ἐπιμέλεια τὸ ἔκανε.
Ἦταν δὲ σὲ ὅλους ἀγαπητὸς γιὰ τὴν πραότητά του καὶ τὴν ὑπακοή του.Ἕνα πρωὶ τὸν ἐκάλεσεν ὁ ἡγούμενος καὶ τοῦ εἶπε. Δὲν σὲ βλέπω νὰ ἔκαμες καμιὰ προκοπὴ τόσον χρόνο ὅπου μένεις στὸ μοναστήρι. Γιʹ αὐτὸ
καὶ θὰ σὲ στείλω σὲ ἄλλο μοναστήρι, μήπως ἐκεῖ κάτι ἐπιτύχεις! Καὶ τοῦ ἔδωσε ἕνα γράμμα νὰ τὸ δώσει στὸν ἡγούμενο τοῦ ἄλλου μοναστηριοῦ. Ὁ μοναχὸς ἔβαλε μετάνοια καὶ ἀνεχώρησε. Ὅταν ἔφθασε στὸ νέο
μοναστήρι ἔδωσε τὸ γράμμα στὸν ἡγούμενο. Ἐκεῖνος τὸ διάβασε καὶ τὸ κράτησε. Ἔπειτα ἀπὸ ἕνα χρόνο ἔγραψε γράμμα στὸν πρῶτο ἡγούμενο καὶ τοῦ ἔγραφε ὅτι ὁ μοναχὸς πού μᾶς ἔστειλες ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ καὶ ὅλοι λυπηθήκαμε καὶ ἐκλαύσαμε, διότι ἦταν ὑποδειγματικὸς μοναχός. ʹAκακος, ἀθῶος, πράος, νηστευτής, ὑπάκουος. Ἦταν ἄλαλος, καὶ οἱ ἀδελφοὶ μὲ νοήματα τοῦ ὑπεδείκνυαν τί πρέπει νὰ κάμει. Εἴθε ὁ Κύριος μετὰ τῶν ὁσίων νʹ ἀναπαύσει τὴν ψυχή του. Ὅταν ὁ ἡγούμενος πῆρε τὸ γράμμα, πολὺ συγκινήθηκε καὶ ἔκλαυσε, καὶ ἔκρουσε τὸ σήμαντρο καὶ συγκεντρώθηκαν ὅλοι, καὶ τοὺς διηγήθηκε τά περὶ τοῦ ἀδελφοῦ τῆς ὑπακοῆς καὶ τῆς σιωπῆς του, τὴν ὁποία διετήρησεν στὸ νέο μοναστήρι, διότι ὁ ἡγούμενος ἐλησμόνησε νὰ τοῦ λύσει τὸν κανόνα. Καὶ ὅλοι οἰκοδομήθηκαν καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεό, διότι ἔχει τέτοιους δούλους καὶ ἐμακάρισαν τὸν ἀδελφὸν ὅτι διὰ ὀλίγον χρόνον ὑπομονῆς καὶ σιωπῆς ἐκέρδισε τὴ Bασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Ὑπάρχουν καὶ ἄλλα παραδείγματα σιωπῆς, ὅπου ἐθελουσίως εἶχαν τὴν ἀρετὴ αὐτὴ ἰσοβίως καὶ ἀπὸ τὸ στόμα τους οὐδέποτε βγῆκε λόγος, οὔτε πρὸς οἰκοδομή, οὔτε πρὸς διόρθωση ἄλλου χριστιανοῦ, οὔτε δοξολογία ἢ εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεόν.
Διότι ἡ φιλανθρωπία εἶναι μεγάλο ἀγαθὸ καὶ ὁ ἐλεήμων ἔχει μισθὸ ἀπὸ τὸν Θεό, ἐλπίζων ὅτι θὰ ἐλεηθεῖ κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Kρίσεως, κατὰ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου «μακάριοι οἱ ἐλεήμονες ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται», ἀλλ’
ὅμως ἡ προσευχὴ εἶναι ἀνωτέρα τῆς ἐλεημοσύνης καὶ ἡ σιωπὴ εἶναι ἀνωτέρα τῆς προσευχῆς. Εἶναι ἡ προσευχὴ τῶν προσευχῶν. Κατάσταση ἀγγελική, διότι οἱ Ἄγγελοι μὲ σιωπὴ ἀκαταπαύστως ὑμνοῦν καὶ
δοξολογοῦν τὸν Θεό. Κατάσταση μακαριότητας, μακαριότητας τοῦ Παραδείσου. Διότι οἱ Ἅγιοι
στοὺς Oυρανοὺς γεύονται ἐν σιωπῇ τὴ μακαριότητα τοῦ Παραδείσου, καὶ διὰ τῆς σιωπῆς δοξολογοῦν τὸν Θεὸ καὶ τὸν εὐχαριστοῦν ὅτι τοὺς καταξίωσε τέτοια μακαριότητα καὶ τόσων ἐπουρανίων δωρεῶν, δωρεὲς τὶς
ὁποῖες ἐδῶ στὴ γῆ δὲν μποροῦσαν νὰ φαντασθοῦν, πόσον γλυκύτατες καὶ ἀνώτερες κάθε εὐτυχίας ἐπιγείου καὶ μακαριότητας ὑπάρχουν. Ἡ σιωπὴ εἶναι ὁ φύλακας ἄγγελος τῆς εἰρήνης. Τὰ λόγια εἶναι σφαῖρες ποὺ προκαλοῦν πολέμους, ταραχές, ζημία ψυχῆς ἢ ταραχὴ καὶ σύγχυση φρενῶν, θλίψεις, ἀθυμίες. Ὁ σιωπηλὸς εἶναι πάντα εἰρηνικός, καὶ εἰρηνεύει καὶ ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τὸν συναναστρέφονται. Διότι ἀκτινοβολεῖ καὶ μεταδίδει τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ. Διά τῆς σιωπῆς ἐπιτυγχάνεις ὅ,τι ἐπιχειρεῖς ν’ ἀποκτήσεις διὰ τῆς
νηστείας, τῆς ἀγρυπνίας, τῆς κακοπάθειας. Ἐὰν εἶσαι ἀσθενὴς καὶ ἀδύνατος σωματικὰ καὶ δὲν δύνασαι νὰ νηστεύεις, ὅμως διὰ τῆς σιωπῆς, τὴν ὁποία καὶ τὸ πιὸ ἀσθενικὸ σῶμα καὶ ὁ πιὸ γέρος καὶ ἐξασθενισμένος
μπορεῖ νὰ ἀσκήσει, ἀποκτᾶς καὶ κερδίζεις Θεία Xάρι, ἀνώτερη ἐκείνης τῆς νηστείας!
Πόση δυστυχία φέρνουν τὰ λόγια! Πόση εὐτυχία γεννάει ἡ σιωπή! Πόσο μίσος καὶ κακότητα σκορπίζουν τὰ λόγια! Πόση ἀγάπη καὶ καλωσύνη γεννάει ἡ σιωπή!



www.imka.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου