Το να είσαι όμορφος αποτελεί μέρος μιας κοινωνικής φαντασίωσης πολύ πιο εκτεταμένης από ό, τι πιστεύουμε. Θεωρείται σχεδόν εγκληματικό το να γερνάς, να παχαίνεις.
Ο δήμαρχος της ιταλικής πόλης Βαράλο προσέφερε 50 ευρώ σε κάθε δημότη που θα έχανε τέσσερα κιλά αν ήταν άνδρας, τρία εάν ήταν γυναίκα, σε διάστημα ενός μήνα. Σε ριάλιτι προσφέρονται τεράστια χρηματικά ποσά ως έπαθλο σε παχύσαρκους που αδυνατίζουν. Το σώμα, το οποίο έχει αναχθεί σε βασικό στοιχείο της προσωπικότητας, πρέπει να είναι νεανικό, λεπτό και σφριγηλό, «σμιλεμένο» σε κέντρα ομορφιάς και γυμναστήρια, κατά τα πρότυπα των σταρ, βελτιωμένο με πλαστικές, ατσαλάκωτο.
Ενα μονομανές ναρκισσιστικό κυνήγι της τελειότητας. Μια υστερία με την ομορφιά, που δεν συνδέεται με μια εσωτερική ανάγκη για εναρμόνιση με τα αλάθευτα δεδομένα της φύσης ούτε αποτελεί ένα είδος έμπρακτης εξύμνησης της μεγαλοσύνης του πλάστη, αλλά έχει καθαρά υλική βάση. Δεν αποδεικνύει συνεχώς η ζωή πως η ομορφιά έχει πανίσχυρη αδιασάλευτη ανταλλακτική αξία; Τι κι αν η μέτρηση των πάντων με τον γνώμονα της ομορφιάς καταστρατηγεί κάθε έννοια αξιοκρατίας και οδηγεί σε διακρίσεις που απαλλοτριώνουν την αλληλεγγύη, την αλληλοαποδοχή, την αλληλεξάρτηση των ανθρώπων! Τι κι αν έχει κόστος η με κάθε μέσο κατάκτηση της αψεγάδιαστης ανατομικής παρουσίας - ό, τι απομακρύνεται με βία από την επιφάνεια συχνά επιστρέφει καταστροφικά εντός μας...
Αλλά υπάρχει κι ένας άλλος κίνδυνος. Το επίμονο κυνήγι της σωματικής τελειότητας να εκθρέψει την ιδέα της φυλετικής υπεροχής. Η λατρεία του τέλειου σώματος καλλιέργησε στο παρελθόν την πεποίθηση ότι η αδυναμία και η ασχήμια είναι σημάδια εκφυλισμού· το συλλογικό όραμα για ένα κάλλος με φυλετικά χαρακτηριστικά οδήγησε σε έναν άγριο ρατσισμό και στις πιο μελανές σελίδες της ιστορίας, στην ευγονική, στις υποχρεωτικές στειρώσεις, στα ιατρικά πειράματα, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Το πάχος είναι ασθένεια. Η άσκηση και η ισορροπημένη διατροφή είναι απαραίτητες ενάντια στη σωματική παρακμή που έφερε η καθιστική ζωή, η ακινησία του καναπέ μπροστά στην TV. Το σώμα πρέπει να ξαναβρεί τα υγιή μέτρα του. Ομως τα δικά του υγιή μέτρα, έξω από προκρούστεια πρότυπα. Η σωματική υγεία και ομορφιά είναι καθαρά ατομική υπόθεση και, πέρα από τις σωστές αναλογίες, έχει και εσωτερικά χαρακτηριστικά - ηρεμία, ευγένεια, ευφυΐα, ζωντάνια, κοινωνικότητα, τρυφερότητα.
Το ανθρώπινο σώμα, κατακερματισμένο από τον αστικό τρόπο ζωής και τις κατευθυνόμενες από διαφορετικά συμφέροντα παραινέσεις και ορέξεις, σφραγίζεται από πλήθος αντιφάσεις. Αγεται και φέρεται. Καταπιέζεται.
Η λατρεία (τρομοκρατία) της ομορφιάς. Δεν έχει τίποτα το κοινό με την αγάπη για το ανόθευτο ωραίο, με μια στάση ζωής απαλλαγμένη από νευρώσεις και μια κρίση ακηδεμόνευτη, προσγειωμένη στο έδαφος της υποψιασμένης ωριμότητας.
(Πηγή: Από άρθρο στην "Καθημερινή" 10/1/2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου