| | |
0 νευρομορφολογικός γενότυπος
Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες σε εγκεφάλους αποθανόντων δυσλεξικών , διαπιστώθηκαν βλάβες οι οποίες εμφανίστηκαν κατά τη δημιουργία του εγκεφαλικού φλοιού , στο χρονικό διάστημα μεταξύ του 5 ου και 6 ου μήνα της εγκυμοσύνης. Διατυπώνεται η υπόθεση ότι στο χρονικό αυτό διάστημα τα εγκεφαλικά κύτταρα δεν μεταναστεύουν μέχρι τα ακρότατα σημεία του φλοιού
και έτσι δημιουργούνται ανωμαλίες και δυσπλασίες, κυρίως στο αριστερό ημισφαίριο όπου ως γνωστό βρίσκεται το γλωσσικό κέντρο.
Συνέπεια τούτου είναι μια καθυστέρηση στη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού. Επίσης διατυπώνεται η άποψη ότι πιθανώς το φαινόμενο αυτό οφείλεται σε αυξημένα επίπεδα τεστοστερόνης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ο Ολλανδός καθηγητής Dumont (1990), διατυπώνει τη θέση ότι συνδυασμός της βλάβης αυτής με αδυναμίες στο ανοσοποιητικό σύστημα προκαλεί πιθανότατα αλλεργίες και ότι αιτία γι ' αυτό είναι η κυριαρχία του 15ου χρωμοσώματος.
Γενετική βάση της δυσλεξίας
Οι αμερικανοί γιατροί Pennington και Smith (1987) διατύπωσαν τη θεωρία ότι η δυσλεξία έχει γενετική βάση. Στο χρωμόσωμα 15 βρήκαν σημάδια κυρίαρχου χρωμοσώματος σε άτομα δυσλεξικά, τα οποία προέρχονται από οικογένειες στις οποίες εδώ και γενεές υπήρχαν δυσλεξικοί .
Οι οικογένειες αυτές παρουσίαζαν επίσης βλάβες στο γλωσσικό κέντρο και στο ανοσοποιητικό σύστημα - όπως αναφέρθηκε και παραπάνω - καθώς και οτη δομή της πλευρίωσης ( κυρίως αριστεροχειρία ).
Τέλος ο Galaburda (1987) σε αυτοψία εγκεφάλων δυσλεξικών ανδρών διαπίστωσε μια βλάβη στη συνήθη ασυμμετρία των δύο εγκεφαλικών ημισφαιρίων και ιδίως στο γλωσσικό κέντρο.
Και οι τρεις πάντως παραπάνω ερευνητές δεν ισχυρίζονται ότι υπάρχει κάποιο " γονίδιο δυσλεξίας ", αλλά ένα " σφάλμα " που μπορεί να προκαλεί βλάβη στην κινητικότητα και στην εξέλιξη της πλευρίωσης (δεξιόχειρας ή αριστερόχειρας ).
Ως συνέπεια αυτού του γεγονότος έχουμε αρνητική γλωσσική εξέλιξη στο παιδί και στη συνέχεια αδυναμία και προβλήματα στην κατανόηση, ανάλυση και σύνθεση των φωνημάτων ( συλλαβών ). Όλα αυτά οδηγούν στην εμφάνιση δυσλεξίας , στη δυσκολία δηλαδή εκμάθησης ανάγνωσης και γραφής , με την έννοια της ορθής γραφής.
Τα τελευταία χρόνια οι έρευνες στράφηκαν προς το παιδί , αρχικά στην Αμερική και αργότερα στην Ευρώπη , και κατέληξαν στην οργανικότητα της δυσλεξίας και στη σύνοψη δυο κατηγοριών όσον αφορά τα αίτια:
Πρωτογενή αίτια της δυσλεξίας
Η κληρονομική προδιάθεση. Η δυσλεξία είναι κατά μεγάλο ποσοστό εγγενής. Καθυστέρηση ωρίμανσης σε επιμέρους περιοχές του εγκεφάλου
ή, μη ολοκλήρωση στη δημιουργία του εγκεφαλικού φλοιού και σχηματισμός δυσπλασιών , κυρίως στο αριστερό ημισφαίριο.
Δευτερογενή αίτια της δυσλεξίας
Είναι οι εγκεφαλικές βλάβες που πιθανώς συμβαίνουν πριν τη γέννα , κατά τη διάρκεια της ή μετά. Σε δύσκολες εγκυμοσύνες ή πολύπλοκες γέννες μπορεί να προκύψει ελαφρά εγκεφαλική βλάβη από ανοξία (έλλειψη οξυγόνου στον εγκέφαλο) κατά τον τοκετό ή από μηχανικά τραύματα.
Οι διαδικασίες στον εγκέφαλο κατά την εκμάθηση της ανάγνωσης είναι πολυσύνθετες και περίπλοκες , γι ' αυτό και οι ελαχιστότατες βλάβες μπορεί να έχουν σοβαρές συνέπειες. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι οι συνέπειες θα εμφανιστούν οπωσδήποτε . Μερικές φορές , κυρίως όταν γίνεται έγκαιρη διάγνωση , οι συνέπειες ελαχιστοποιούνται ή εξαφανίζονται τελείως.
Αυτό βέβαια εξαρτάται και από το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει το παιδί, από την οικογένεια και το σχολείο .
Στο τέλος της Β ' τάξης Δημοτικού ολοκληρώνεται κανονικά ο μηχανισμός ανάγνωσης και γραφής στο παιδί. Επίσημα στη χώρα μας τότε μπορεί να γίνει η διαγνωστική εξέταση, από τις Ιατροπαιδαγωγικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας,τα Κέντρα Ψυχικής Υγιεινής και τα Κέντρα Διάγνωσης Αξιολόγησης Υποστήριξης (Κ.Δ.Α.Υ) του ΥΠ.Ε.Π.Θ.
Μετά την επίσημη διάγνωση και τη διαπίστωση της δυσλεξίας , συνήθως οι γονείς ανακουφίζονται , διότι ξέρουν ότι το παιδί τους δεν έχει νοητική καθυστέρηση και δεν είναι τεμπέλικο - έτσι μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει.
Εδώ πρέπει να τονίσουμε με έμφαση ότι οι γονείς δεν έχουν καμιά ευθύνη για το γεγονός ότι το παιδί τους έχει δυσλεξία . Είναι απαραίτητο , λοιπόν , να μην αισθάνονται ενοχές ή να διατυπώνουν αλληλοκατηγορίες .
Πολύ περισσότερο , δεν φταίει το παιδί και αυτό πρέπει να του το κάνουν σαφές τόσο οι γονείς του όσο και οι δάσκαλοι του. Πρωτίστως οι γονείς πρέπει να μιλήσουν με το διευθυντή του σχολείου , το δάσκαλο ή τον καθηγητή του παιδιού .
Τονίζεται λοιπόν ιδιαίτερα ότι οι γονείς πρέπει με ηρεμία , επιμονή και υπομονή να αντιμετωπίσουν το θέμα.
Όμως θα προσθέσουμε εδώ ότι μεγάλη σημασία έχει η έγκαιρη διάγνωση. Η δυσλεξία θα πρέπει να αντιμετωπιστεί χωρίς
καθυστέρηση , αμέσως μετά τη διάγνωση , με ένα ειδικό πρόγραμμα θεραπείας , τα αποτελέσματα της οποίας θα είναι σύντομα ορατά .Υπάρχουν περιπτώσεις παιδιών με ελαφρές εγκεφαλικές βλάβες , τα οποία με ταχύρυθμο πρόγραμμα και ειδικές ασκήσεις ξεπέρασαν το πρόβλημα και ο εγκέφαλος τους αποκατέστησε πλήρως τις λειτουργίες του.
Μια δυσλεξία ελαφράς μορφής μπορεί να εξαφανιστεί εντελώς , σε αντίθεση με τη βαριάς μορφής δυσλεξία , η οποία μπορεί να υπάρχει στο άτομο σ ' όλη του τη ζωή. Παρόλα αυτά , όμως , τα δυσλεξικά άτομα αναπτύσσουν τεράστιες ικανότητες ως αντίβαρο στις δυσκολίες τους .
Είναι απαραίτητο να τονσθεί ότι η δυσλεξία δεν πρέπει να γίνει για το παιδί ο " φαύλος κύκλος ", ο οποίος όταν κλείσει στην παιδική ηλικία , θα είναι δύσκολο να σπάσει από τον έφηβο δυσλεξικό . Οι μαθησιακές δυσκολίες που έχει το παιδί , το οδηγούν σε συνεχείς αποτυχίες στο σχολείο με συνέπεια να νιώθει απόρριψη . Αυτό το γεγονός οδηγεί το παιδί σε μεγαλύτερες σχολικές αποτυχίες που με τη σειρά τους επιτείνουν το άγχος του . Συνέπεια τούτου είναι η διαταραγμένη συμπεριφορά που οδηγεί στην επιθετικότητα , στην αποθάρρυνση και στην παραίτηση από κάθε προσπάθεια .
Ο μαθητής ή η μαθήτρια θα πρέπει λοιπόν να ενημερωθούν από τους γονείς τους για την αιτία ή τις αιτίες,αν υπάρχουν, των δυσκολιών τους.
Επιπλέον το οικογενειακό φιλικό και σχολικό περιβάλλον του παιδιού θα πρέπει να κατανοήσει απόλυτα πως αν καταφύγει σε επιθέσεις και κατηγορίες εις βάρος του μαθητή η της μαθήτριας, τότε οι συνέπειες αυτής της συμπεριφοράς είναι βαρύτερες από τις συνέπειες της Δυσλεξίας .
Δεν πρέπει να συγχέεται το δυολεξικό παιδί με το παιδί με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που παρουσιάζει στοιχεία δυσλεξίας.
Ο διισλεξικός μαθητής έχει νοημοσύνη φυσιολογική και η συμπεριφορά του δείχνει πως είναι πολύ πιο έξυπνος από ότι φανερώνει η επίδοση του στην ανάγνωση, στη γραφή ή στην αριθμητική.
Τα βασικότερα συμπτώματα που δείχνουν ότι το παιδί μπορεί να έχει δυσλεξία, είναι τα παρακάτω:
1)Προφορικός λόγος.
Δυσκολεύεται να χρησιμοποιήσει, σύνθετες ή πολύπλοκες λέξεις. Έχει. προβλήματα με τους χρόνους των ρημάτων ή τις αντωνυμίες. Παραλείπει συλλαβές ή καταλήξεις. Μιλάει κομπιαστά. ψάχνοντας να βρει τις κατάλληλες λέξεις.
2)Χωρο-χρονικός προσανατολισμός.
Συγχέει το αριστερά - δεξιά, Βορρά - Νότο, χθες - αύριο. Δυσκολεύεται να διαβάσει σωπτά το χάρτη ή να μάθει την ώρα.
3) Μνήμη-Μνήμη Ακολουθιών.
Δυσκολεύεται να θυμηθεί και συνεπώς να εκτελέσει μια σειρά προφορικών εντολών, να πει τους μήνες με τη σειρά τους, να αριθμήσει ζυγούς αριθμούς, να μάθε ιτην προπαίδεια, κτλ.
5)Ανάγνωση -Γραφή.
Παραλείπει ή προσθέτει γράμματα, συλλαβές η λέξεις, πηδάει σειρές. Συγχέει λέξεις που μοιάζουν οπτικά ή ακουστικά (δένω-μένω). Παρουσιάζει καθρεπτική ανάγνωση ή γραφή (χα αντί αχ). Αντικαθιστά λέξεις με άλλες που έχουν ίδια ή παρόμοια σημαοία(σκοτεινό αντί μαύρο). Συγχέει γράμματα ως προς τον προσανατολισμό τους στο χώρο ή τη σειρά τους μέσα στη λέξη (δ,ϋ,ρ, κ.λ.π).
Δυσκολεύεται να τονίσει σωστά τις λέξεις. Διαβάζει στον αόριστο. Διαβάζει, αγνοώντας τα σημεία της στίξης. Τα γραπτά του είναι ακατάστατα και δυσανάγνωστα.
6)Ατομική ακαταστασία
Εγκαταλείπει ή χάνει τα ατομικά του είδη. Ξεχνάει μονίμως να αποτελειώσει, τη σχολική του εργασία στο σπίτι.
American Psychiatric Association (1994).,Diagnostic and
Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-IV) . Washington
D.C American Psychiatric Association
Καραπέτσας , Κ,(1991): Δυσλεξία στο παιδί , Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα
Μάνος, Ν.(1997): Βασικά στοιχεία Κλινικής Ψυχιατρικής, Θεσσαλονίκη, University Studio Press
Μάρκου, Ν. Σ,(1996): Δυσλεξία, Αριστεροχειρία, Κινητική Αδεξιότητα, Υπερκινητικότητα, Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα
Πόρποδας , Κ .(1981.): Δυσλεξία : η ειδική διαταραχή στη μάθηση του γραπτού λόγου , Αθήνα , ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ
Πόρποδας , Κ .(1985): Ρόλος και μάθηση της γλώσσας , Αθήνα
Πόρποδας , Κ .(1991): Η διαδικασία της Μάθησης , Αθήνα
Σινανίδου, Δ. Μ.,(2004): Δυσλεξία: Ορισμός-Διαγνωστικά Κριτήρια-Αντιμετώπιση, στο Αρχεία Νευρο-Ψυχολογικής Ιατρικής,
τ. 40, σελ. 89-93, Αθήνα, ΕΨΨΕΠ
www.focusonchild.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου