Οι διδαχές των αγιοπνευματοφόρων Πατέρων

Γράφει ο ΑΝΤΡΕΑΣ ΛΑΜΠΑΘΑΚΗΣ

Μέσα από τις εμπειρίες της καθημερινής ζωής διαπιστώνεται, ότι όλο και περισσότερο η επιδίωξη του μικρού και ασήμαντου ανθρώπου πάντοτε, αλλά ιδιαίτερα στην εποχή μας, είναι ο εντυπωσιασμός και ο θόρυβος.
Αντίθετα έμβλημα των σπουδαίων και μεγάλων, είναι το «λάθε βιώσας» της αρχαίας σοφίας. Και το «έζησε καλώς, αυτός που
εκρύβη καλώς», του Καρτεσίου.
Οι πρώτοι αγωνιούν διότι βλέπουν ότι ο χρόνος έρχεται κατεπάνω τους σαν το κύμα στην άμμο. Και πανικοβάλλονται. Οι άλλοι ξέρουν ότι έρχεται σαν αλιέας μαργαριταριών. Και περιμένουν…
Επάνω σ’ αυτό το πλαίσιο ζωής βλέπομε ότι άλλοι μεν πορεύονται με σωφροσύνη με το «Παπαδιαμάντειο» πνεύμα, ο οποίος έλεγε: «αξίωσέ με Κύριε, εν όσω ζω, να σωφρονώ για να μπορώ να σε δοξολογώ». Οι άλλοι όμως ζουν με το πνεύμα του άφρονα πλουσίου του ευαγγελικού λόγου…
Αυτοί οι τελευταίοι, στις ημέρες μας παρατηρούμε, ότι συνεχώς επιδίδονται σε επιδείξεις και παρουσιάσεις εντυπωσιασμού «κοσμοπολίτικου» χαρακτήρα, σε επικοινωνιακή μορφή με τα δεδομένα των σημερινών καιρών, τα οποία, όπως φαίνεται, είναι καταλυτικά για τον άνθρωπο του σήμερα και του αύριο. Γεγονός που αποδεικνύει την προφητική σημασία και βαρύτητα που έχει η προειδοποίηση του Ευαγγελιστού και Αποστόλου Ιωάννη στην Α’ Καθολική Επιστολή του
(Β’ - 18) όπου λέγει: «Τεκνία (= παιδιά), η εσχάτη ώρα έστι, και καθώς ηκούσατε ότι ο Αντίχριστος έρχεται και νυν αντίχριστοι πολλοί γεγόνασιν. Oθεν γιγνώσκομεν ότι εσχάτη ώρα έστιν».
Αν με τέτοια λόγια προειδοποιούσε ο Απόστολος τους Χριστιανούς της εποχής του, για την κρισιμότητα εκείνων των καιρών, κατά τους οποίους πολλοί - πολλοί αντίχριστοι, ψευδοδιδάσκαλοι, δηλαδή ψευδοπροφήτες και αιρετικοί, είχαν εμφανιστεί και παραπλανούσαν τους ανθρώπους και προκαλούσαν φθορά στην Εκκλησία, τι λόγια πρέπει να χρησιμοποιούν οι Ορθόδοξοι ποιμένες σήμερα για να προειδοποιήσουν τα «ποίμνιά» τους για την κρισιμότητα των σημερινών καιρών;
Και αν τότε, όπως διδασκόμεθα από την αληθινή ιστορία της Εκκλησίας με την εμφάνιση των Γνωστικών κυρίως και Νικολαϊτών ανησυχούσε τόσο ο Απόστολος της Αγάπης Ιωάννης, πόσο πρέπει να ανησυχήσουν οι διάδοχοι των Αποστόλων σήμερα, Πατριάρχες, Αρχιεπίσκοποι και Επίσκοποι, που όχι μία αίρεση, αλλά πλήθος αιρέσεων και παραθρησκευτικές ομάδες και οργανώσεις έχουν κατακλύσει την οικουμένη και με κορυφαίες τον Χιλιασμό, τον Παπισμό, τις εκατοντάδες παραφυάδες του προτεσταντισμού και κυρίως του επάρατου οικουμενισμού, έχουν πέσει ως λύκοι άρπαγες και βαρείς και κατασπαράσσουν τα ανυποψίαστα και αδιαφώτιστα ποίμνιά τους;
Εάν τότε, με την εμφάνιση πολλών μικρών αντιχρίστων, ο Ιωάννης έκρουε τον κώδωνα του πνευματικού κινδύνου, μήπως σήμερα, που όπως δείχνουν, όλα τα σημεία των καιρών, ο Μεγάλος Αντίχριστος είναι επί θύρας ή εντός των θυρών, θα πρέπει να κτυπούν ασταμάτητα οι καμπάνες των Ορθόδοξων Εκκλησιών, για να κηρυχθεί μια πνευματική επιστράτευση ενημερώσεως, διαφωτίσεως και προετοιμασίας των Χριστιανών για αντιμετώπιση των επερχομένων τη οικουμένη δεινών, πρέπει να πραγματοποιηθεί; Γι’ αυτό τεράστια είναι η ευθύνη των ποιμένων σήμερα ενώπιον Θεού και ανθρώπων, αλλά και πολλών ποιμενομένων χριστιανών, χλιαρών και κοσμικών, οι οποίοι ενώ οι καιροί βοούν, εκείνοι κωφεύουν και αδιαφορούν με αποτέλεσμα να επιτελείται συνεχώς και αδιαλείπτως πλύση εγκεφάλου με τα ΜΜΕ όλων των ειδών με αποτέλεσμα οι χριστιανοί και γενικά οι άνθρωποι να μην μπορούν να συνειδητοποιήσουν αυτά που ακούνε και βλέπουν συνεχώς. Αυτό είναι κρίσιμο και καταλυτικό...

www.haniotika-nea.gr